Α' ΤΟΜΟΣ

Μιχαηλ Πασχαλησ

Ὅταν τὰ στήθη ἀφίλητα,

θρίαμβος τῶν Χαρίτων,

βράδυ καὶ αὐγὴν ἐδρόσιζες

ἐκαταφρόνεις τότε

τὰ ῥόδα ἠῷα.

(VI 21-25)

Η μνεία των Χαρίτων στην Ωδή «Εἰς Χίον» και τα ειδικότερα συμφραζόμενά

της παραπέμπουν χωρίς αμφιβολία στις φωσκολικές

Χάριτες

. Ο λόγος που

«τὰ στήθη ἀφίλητα» συνιστούν «θρίαμβο τῶν Χαρίτων» είναι γιατί οι Χάρι-

τες, όπως έγραψε ο ποιητής στη «Διατριβή» του 1822 («Dissertation on an

Ancient Hymn to the Graces»), είναι απρόσβλητες από το ερωτικό πάθος:

[…] though the modest Graces may appear to common eyes, at the first

glance, to be naked, yet are they inviolably protected from the gaze of

impure desire, and shielded from the contagion of sensual love, and from

the tumultuous agitation of the passions, by a celestial Veil with which they

are covered; […].

[…] παρόλο που οι σεμνές Χάριτες εμφανίζονται, εκ πρώτης όψεως, στο κοινό

βλέμμα ότι είναι γυμνές, εντούτοις προστατεύονται απόλυτα από τις ματιές της

λάγνας επιθυμίας και είναι άτρωτες έναντι της νόσου τoυ αισθησιακού έρωτα

και της θυελλώδους ταραχής που προκαλούν τα πάθη χάρη σε ένα ουράνιο

πέπλο που τις καλύπτει· […].