377
Γ
ιωργοσ
Κ
ωστακιωτησ
Αναζητήσεις εθνικής ταυτότητας στο λαϊκό μυθιστόρημα
της Κωνσταντινούπολης
Ήδη από τον 18ο αιώνα οι θρήνοι, τα μοιρολόγια και οι διάφορες παραδόσεις –
θρύλοι
1
που συνέβαλαν στη σύσταση της δημιουργίας του μύθου της Κων-
σταντινούπολης αφήνουν τη θέση τους σε έργα με εντελώς διαφορετική προ-
οπτική.
2
Χωρίς πια να τη διεκδικούν, οι συγγραφείς της περιόδου αυτής έχουν
την τάση να την παρουσιάζουν ως το κέντρο του ελληνικού κόσμου. Αν και ο
αισθηματισμός των θρήνων υποβόσκει, η πραγματική τους παρουσία καθώς και
η θεματική της νοσταλγίας της χαμένης αυτοκρατορίας υποχωρεί. Οι συγγρα-
φείς φαίνεται να συνειδητοποιούν ότι μάταια αναζητούσαν κάτι που ήδη είχαν.
Αναφερόμαστε στο
Φιλοθέου Πάρεργα
του Νικόλαου Μαυροκορδάτου,
3
όπου η Πόλη πρωταγωνιστεί ακροβατώντας στα όρια του φανταστικού και
ο συγγραφέας παρουσιάζει τον χώρο υποτάσσοντάς τον στο ‘ωραίο’ σεβό-
μενος τους όρους της ‘αισθητικής’ με την κλασική σημασία του όρου.
4
Στη
1. Βλ. Νικόλαος Γ.
Π
ολιτης
– Σκαρλάτος
Β
υζαντιος
– Κωνσταντίνος
Π
απαρρηγο
-
πουλος
– Σπυρίδων Ζ
αμπελιος
κ.ά.,
Τα Σύμβολα της Εθνικής Πίστεως, Κωνσταντι-
νούπολη και Αγία Σοφία
, Ι. Ν. Σιδέρης, Αθήνα χ.χ. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά τον
«Θρήνο Κωνσταντινουπόλεως», σ. 69-73, και το «Ανάκλημα της Κωνσταντινούπο-
λης», σ. 73-77.
2. Georges
K
ostakiotis
,
Images de Constantinople dans la prose néo-hellé-
nique. Œuvres des XIXe, XXe et XXIe siècles
, Διδακτορική Διατριβή, Institut
National des Langues et des Civilisations Orientales, Παρίσι 2011, σ. 18-24.
3. Νικόλαος
M
αυροκορδατος
,
Φιλοθέου Πάρεργα
, επιμ. – μτφρ.– σχόλια Jacques
Bouchard, πρόλ. Κ. Θ. Δημαράς, Όμιλος Μελέτης του Ελληνικού Διαφωτισμού –
Les Presses de l’Université de Montréal, Αθήνα – Montréal 1989 (
1
1718).
4. Βλ. Henri
T
onnet
, «Ο Χώρος και η σημασία του στα Απόκρυφα της Κωνστα-
ντινουπόλεως του Χριστόφορου Σαμαρτσίδη»,
Αντί
641 (1997), σ. 27.