Α' ΤΟΜΟΣ

ΘΑΛΕΙΑ ΙΕΡΩΝΥΜΑΚΗ

248

Ως κι ο Έρεβος ο μαύρος θα στενάξ’ απ’ τους κλαυθμούς

και ο σκοτεινός ο Άδης θα γεμίσ’ από νεκρούς.

Αν το «σκουριασμένο σπαθί» είναι νύξη για την πολεμική αδράνεια, η περι-

γραφή της μάχης δεν είναι παρά ποιητική προσδοκία χωρίς απτή πολιτική

πρόταση, εκπορευόμενη από τη δικαίωση του αγώνα των Βέλγων, αντίστοιχο

του οποίου –και αντίστοιχη δικαίωση–, μοιάζει να προσδοκά το υποκείμενο.

Δεν έχουν όμως όλα τα γεγονότα παραδειγματική βαρύτητα. Οι ευρωπαϊ-

κές επαναστάσεις του 1848-1849, αν και προκαλούν το ποιητικό ενδιαφέρον,

προσεγγίζονται λόγω της σκληρής καταστολής και της πολιτικής αποτυχίας

τους με ελεγειακή διάθεση, όπως δείχνουν ποιήματα του Ιωάννη Καρασούτσα

ή του Επτανήσιου Γεράσιμου Μαυρογιάννη.

Στην «Ωδή εις την Ιταλίαν και

Ρώμην» του τελευταίου, χρονολογικά προσδιορισμένη τον Ιούλιο του 1849

όταν γαλλικό εκστρατευτικό σώμα κατέστειλε τις επαναστάσεις στην ευρύτε-

ρη περιοχή της Ρώμης, αναγνωρίζεται ο καταλυτικός ρόλος των εξεγέρσεων

στη διεκδίκηση της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας των λαών. Με επικριτική

διάθεση αντιμετωπίζονται όσοι (όχι οι λαοί, αλλά οι κυβερνήσεις) επιβουλεύ-

τηκαν τη θέση και καθόρισαν την τύχη της Ιταλίας –ανάμεσα σε αυτούς και

η Ελλάδα:

Αλλ’ η άφρων μου Μητέρα

μ’ ασεβείς πάει κι’ αυτή,

κ’ ένα μόνον «καλημέρα»

εφοβήθη να σου πη.

5. Ι. Σ.

αλογεροπουλος

Ωδή πολεμική προς τους Βέλγας. Ode guerrière aux

Belges

, Τυπογρ. Μoquet et compagnie, Παρίσι 1839, σ. 6.

6. Βλ. λ.χ. τα ποιήματα «Επωδοί. Οι Γάλλοι εις Ιταλίαν» και «Αι σφαγαί της

Νεαπόλεως (1848)». Ιωάννης

αρασουτσας

Απάνθισμα Ποιητικόν. Μέρος Πρώτον

Τυπογρ. Ν. Αγγελίδου, Αθήνα 1849, σ. 39-41, 71-73.

7. Στην πρώτη ποιητική συλλογή του Μαυρογιάννη

Λυρικαί Ποιήσεις

υπάρχουν

ελεγειακού χαρακτήρα ποιήματα στον αντίκτυπο των ευρωπαϊκών επαναστάσεων,

όπως λ.χ. τα «Ελεγείον η Βιέννη. 1846», «Μηδέν τυραννικόν διαρκές», «Οι εις

την Επτάνησον και λοιπήν Ελλάδα πρόσφυγες Ιταλοί». Βλ. Γ. Ε.

αυροϊωαννου

Γεράσιμος

αυρογιαννης

Λυρικαί ποιήσεις

, Τυπογρ. «Η Κεφαλληνία», Κεφαλονιά

1849, σ. 26-29, 41-42, 56-57 αντιστοίχως. Είναι χαρακτηριστικό και το στιχούργημα

του Γ.

τεφανου

, « Έκδημος Ιταλός»,

Αθηνά. Εφημερίς πολιτική και φιλολογική

8.9.1846, που μεταφράζεται μάλιστα στα ιταλικά και αναδημοσιεύεται μαζί με τη

μετάφρασή του στα Επτάνησα. Βλ.

Εφημερίς Επίσημος του Ηνωμένου Κράτους των

Ιονίων Νήσων

, 19.10.1846.