Α' ΤΟΜΟΣ

ΘΑΛΕΙΑ ΙΕΡΩΝΥΜΑΚΗ

246

γέρσεις ποιήματα, αν και ευάριθμα, είναι ενδεικτικά της άμεσης και έγκαιρης

ποιητικής πρόσληψης των επαναστάσεων και των πρωταγωνιστών τους· διαφο-

ροποιημένα από την κυρίαρχη εθνοκεντρική θεματική, αποτυπώνουν παράλ-

ληλα τις μεταβολές των αντιλήψεων για τον εαυτό, συμβάλλοντας κάποτε στην

παγίωσή τους· επιπλέον, αντανακλούν τους μετασχηματισμούς του κατεξοχήν

εξυμνητικού είδους στο οποίο εντάσσονται, της ωδής.

Τα εξυμνητικά αντανακλαστικά Ελλήνων ποιητών και στιχοπλόκων απένα-

ντι στην ευρωπαϊκή επικαιρότητα αποδεικνύονται ταχύτατα, ιδίως όσων ζουν

στην Ευρώπη. Ήδη από το 1830 ο Ιωάννης Κόνιαρης δημοσιεύει στο Παρί-

σι

Ποιημάτια προς τους Γάλλους και Εις την τρίχροον σημαίαν

, με γαλλική

πεζή μετάφραση, εκφράζοντας ποιητικά τις προσδοκίες από την εξέγερση των

«Trois Glorieuses» του Ιουλίου του ίδιου έτους. Με αναφορές στα ανδρα-

γαθήματα του Θησέα και του Ηρακλή επιχειρείται η ηρωοποίηση των πρω-

ταγωνιστών, η μυθολογική σύνδεση μέσω των Γαλατών με τον Ηρακλή και,

με ένα έωλο άλμα, η ιστορική σύνδεσή τους με τους Έλληνες: Τη θέση των

Παριζιάνων παίρνουν στο ποίημα οι Γάλλοι, οι οποίοι στη συνέχεια ταυτίζονται

με τους νότιους Γάλλους της Μασσαλίας ώστε να προβληθούν ως γνήσιοι

απόγονοι των αρχαίων Φωκαέων, των οποίων αποικία αποτέλεσε η Μασσαλία:

Ω σκιά του Ηρακλέους,

Αρχαιότης παντός κλέους,

ω Αδάμ των Γαλατών!

Χαίρε, βλέπων, τους αξίους

απογόνους σου τους θείους

του Γαλάτου σου φυτόν.

Με έν άθλον πάντη νέον

ένδοξον, ακαριαίον

υπερέβησαν αυτά,

τα θεσπέσια, γενναία,

δώδεκ’ άθλα σου αρχαία,

εις την γην όλην γνωστά.

Όσους θύματα ανδρείας

ίδεν της ελευθερίας

η ροδόχροος αυγή,

επιτάφιον ευκλείας

έχουν όλων τας καρδίας,

τάφος των ειν’ όλ’ η γη.