Previous Page  175 / 482 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 175 / 482 Next Page
Page Background

Βασιλησ Λετσιοσ

174

Βιβλίο Α΄ 1894 – και τα δύο με την υποσημείωση των εκδοτών «απόσπα-

σμα ακατέργαστο») είναι επίσης σε ανομοιοκατάληκτο δεκαπεντασύλλαβο. Η

μετρική απόδοση του αρχαίου έπους σε δεκαπεντασύλλαβο εμμέσως προοικο-

νομεί τη μετάφραση της

Ιλιάδας

του Αλέξανδρου Πάλλη, που ολοκληρώθηκε

το 1901 και δημοσιεύθηκε το 1905. Το μετάφρασμα «Tennyson, από τον Ενώχ

Άρδεν» (αδημοσίευτο) μεταφέρει σε ανομοιοκατάληκτο δεκαπεντασύλλαβο

απόσπασμα από το αφηγηματικό ποίημα του Alfred Tennyson (1864) και το

οποίο, αν κρίνουμε από τη σειρά δημοσίευσής του από τους εκδότες της Αλε-

ξάνδρειας στα

Έργα

, ενδεχομένως ακολουθεί (ίσως και εμπνέεται από) το ομώ-

νυμο μελόδραμα για αφηγητή και πιάνο του Richard Strauss (1897, Op. 38,

TrV. 181). Για την ώρα δεν βρήκαμε στοιχεία, αλλά αν πράγματι το μετάφρα-

σμα ακολουθεί χρονικά το συγκεκριμένο μελόδραμα, η σχέση της μετάφρασης

με τη μουσική παράσταση (στοιχείο που εντοπίσαμε και στον Σολωμό) μένει

να διερευνηθεί περαιτέρω.

Τα μεταφράσματα του Μαβίλη σε δεκατρισύλλαβο («Shelley, από τον

Προμηθέα λυόμενο», «Schiller, από τον Γουλιέλμο Τέλλο» και «Goethe, από

τον Φάουστ») έχουν επιπλέον ενδιαφέρον καθώς, εκτός των άλλων, φωτίζουν

τη μετρική σχέση του Μαβίλη με τον Πολυλά, ο οποίος διαμόρφωσε τον στίχο

αυτό ως κατάλληλο για τη μετάφραση δραματικών έργων. Στο «Προοίμιον»

του μεταφράσματός του

Αμλέτος. Τραγωδία Σαικσπείρου

(1899) ο Πολυλάς

χαρακτηρίζει τον δεκατρισύλλαβο «ως κατάλληλον όργανον της δραματικής

ποιήσεως» και αναφέρει:

το μέτρον τούτο, ενώ έχει αρκετήν έκτασιν, έχει και το μέγα πλεονέκτημα να

επιδέχεται ποικιλία ρυθμού τοιαύτην, ώστε δύναται φυσικώς να αναβιβασθή

εις την λυρικωτέραν έντασιν, καθώς και να κατέλθη εις τον τόνον της συνή-

θους ομιλίας – όπως αρμόζει εις την φύσιν του νεωτέρου δράματος, ιδίως του

Shakespeare.

11

Ο Φαίδων Μπουμπουλίδης σημειώνει ότι «μεταξύ των μαθητών του Πολυ-

λά, ο Μαβίλης είναι από τους κύριους ποιητές που προχώρησε σε χρήση του

δεκατρισύλλαβου στίχου»· και πράγματι ο Μαβίλης επιλέγει ως επί το πλεί-

στον δραματικά έργα, αποσπάσματα των οποίων μεταφέρει στα Ελληνικά σε

δεκατρισύλλαβο.

12

Ωστόσο, ο Σπαταλάς αναφέρει ότι ο Μαβιλης

11. [Ιάκωβος

Π

ολυλας

],

Αμλέτος. ΤραγωδίαΣαικσπείρου. Έμμετρος μετάφρασις Ια-

κώβου Πολυλά

, Ιδεόγραμμα, Αθήνα 2008, σ. 65.

12. Φαίδων Κ.

Μ

πουμπουλίδης

,

Λορέντσος Μαβίλης (1860-1912)

, Επτανησιακή

Βιβλιοθήκη, Αθήναι 1954, σ. 61.