Previous Page  179 / 482 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 179 / 482 Next Page
Page Background

Βασιλησ Λετσιοσ

178

σύλλαβου). Ενώ υπάρχει κανονικότητα και συμμετρία ως προς τον συνδυασμό

ενδεκασύλλαβων και οξύτονων δεκασύλλαβων, αλλά και ως προς την παρουσία

της ομοιοκαταληξίας, στην καρδιά του ποιήματος, στην έκτη στροφή (με έντονα

πλάγια γράμματα), επέρχεται μια μετρική «ταραχή» στους στίχους 1 και 3 (ανά-

λογη με την ταραχή της θάλασσας που περιγράφεται εδώ: «η θάλασσ’ αφρίζοντας

ταράζεται»). Η προσήλωση στην αίσθηση της ακοής (δεδομένου ότι ο βασιλιάς

είναι τυφλός: «Στέκει ο τυφλός βασιλιάς κι’ αυτιάζεται») ειρωνικά συμπίπτει με

το μοναδικό παρατονισμένο σημείο του μεταφράσματος, καλούμαστε δηλαδή κι

εμείς να στήσουμε αυτί μέσα στην απόλυτη αυτή σιωπή στο μέσο του ποιήματος

για να προσέξουμε αυτό τον παρατονισμό που έχει σκηνοθετήσει ο Μαβίλης.

Και τώρα θα πάμε στο «Byron, από την Parisina», στην πρώτη από τις

επτά στροφές του μεταφράσματος:

It is the hour when from the

boughs

The nightingale’s high note is

heard;

It is the hour when lovers’ vows

Seem sweet in every whisper’d

word;

And gentle winds, and waters near,

Make music to the lonely ear.

Each flower the dews have lightly

wet,

And in the sky the stars are met,

And on the wave is deeper blue,

And on the leaf a browner hue,

And in the heaven that clear

obscure,

So softly dark, and darkly pure,

Which follows the decline of day,

As twilight melts beneath the moon

away. […]

16

Η ώρα είν’ αυτή που από τους κλώνους

βγαίνει

Ο ψιλός τ’ αηδονιού κελαϊδισμός.

Που εις κάθε του μιλιά μουρμουρισμένη

Φαίνεται ο πόθος του εραστή γλυκός.

Και τ’ αεράκι που τερπνά φυσάει

Και το ρυάκι που σιμά κυλάει

Μουσική χύνουν στα φιλέρμ’ αυτιά.

Είναι ψηλά τ’ αστέρι’ ανταμωμένα,

Κάτου στη γην είν’ ελαφρά βρεμένα

Όλα τα λουλουδάκια με δροσιά.

Το γαλάζιο το κύμα είναι μαυρήτερο

Και το χρώμα στα φύλλα είναι βαθύ-

τερο

Κ’ ένα ξάστερο σκότος ’ς τον αιθέρα

,

’Στη γλυκειά του μαυράδα καθαρό,

Όπ’ έρχεται όταν βασιλεύσ’ η μέρα

Την ώρα που φεγγάρι λαμπηρό

Του δειλινού το φως σκορπίζει πέρα. […]

17

16. George Gordon

B

yron

, «Parisina» από

http://www.mykeep.com/lordbyron/

parisina.html [ημερομηνία πρόσβασης: 2/9/2015].

17. [Λορέντσος

Μ

αβιλης

],

Τα έργα του Λορέντσου Μαβίλη

, σ. 79.