182 / 482
Μετάφραση και μετρική: Λορεντσος Μαβιλης
181
Και στο δεύτερο (με αναφορά στο σονέτο «Ελιά»):
[
…
] Σου το ’στειλα περισσότερο γιατί τελειώνει κ’ εκείνο μ’ ένα endecasillabo
dantesco από εκείνα που δε σ’ αρέσουν [αναφέρεται στον στίχο «Και άλλες
ψυχές της ψυχής σου αδερφάδες»]. Είναι πολύ τολμηρό να τελειώνη κανείς
καθώς και ν’ αρχίζη με τέτοιο στίχο ένα σονέτο. Το «Μούχρωμα» αρχίζει μ’ ένα
τέτοιο με τον τόνο στην έφτατη. Εγώ το κάνω γιατί αιστάνομαι που εκφράζει
εκείνο που θέλω. Θα μου είχε σταθή εύκολο να γράψω αλλιώς. Μολοντούτο
είμαι βέβαιος πως ο Μαρκοράς, ο Χρυσομάλλης και άλλοι Κορφιάτες θα μου
το λογάριαζαν ως ατέλεια ή αμέλεια. Είναι κάτι primitif (Dante και σύγχρονοί
του) μέσα σε μια τεχνοτροπία μοντέρνα [δική μου υπογράμμιση].
21
21.
Το ίδιο
, σ. 188.