Previous Page  496 / 562 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 496 / 562 Next Page
Page Background

Εθνικός χαρακτήρας και υποκριτική τέχνη στο ελληνικό θέατρο του 19ου αιώνα

495

σε μεγάλο βαθμό το πλαίσιο των αισθητικών κανόνων στον 19ο αιώνα.

5

Στο ίδιο θεωρητικό πλαίσιο εντάχθηκε η προσπάθεια κανονικοποίησης της

υποκριτικής τέχνης στο ελληνικό θέατρο, που αντανακλάται, εκτός από τα

θεωρητικά κείμενα για τη λογοτεχνία και το θέατρο

μεταξύ άλλων των Αλέ-

ξανδρου Ρίζου Ραγκαβή και Άγγελου Βλάχου

, στη θεατρική κριτικογραφία

της περιόδου. Κεντρικοί άξονες της προσπάθειας είναι η φυσικότητα ή φυσική

μίμηση και η χρήση του μέτρου.

Η έννοια της φυσικότητας στην υποκριτική βασίζεται στην αντικειμενική

και συστηματική παρατήρηση της φύσης και βάσει αυτής στη μίμηση και

αναπαραγωγή της ανθρώπινης συμπεριφοράς.

6

Η φυσικότητα αποτελεί βασικό

κριτήριο ορθής ερμηνευτικής απόδοσης ενός ρόλου και επανέρχεται ως επι-

τακτικό αίτημα στα δημοσιεύματα του Τύπου που βρίθουν ανάλογων σχολίων

και υποδείξεων.

Παραθέτω ενδεικτικά:

Ό,τι διακρίνει τον καλόν ηθοποιόν είναι κυρίως ο έντεχνος χρωματισμός της

φωνής, αι μέτριαι και φυσικαί κινήσεις και επί πάσι τούτοις η έκφρασις του

προσώπου και των οφθαλμών, οίτινες, όταν δύνανται να ομιλώσι, λέγουσι τα

πάντα πριν ή προφθάση να διαρθρώση τας λέξεις η γλώσσα.

7

ή αλλού:

τούτο είνε λίαν χαρακτηριστικόν και δεικνύει πόσον βαθέως εμελέτησε

τον

τύπον τούτον [της εταίρας] και πόσον φυσικώς κατενόησε την γυναίκα ταύτην

οία είνε, μη εξιδανικεύουσα αυτήν πέραν της ψυχολογικής και φυσιολογικής

αληθείας.

8

ή αλλού πάλι: «ότι αι κινήσεις και αι φωναί πρέπει να γίνωνται φυσικώτεραι

5. Σχετικά με την επίδραση των κειμένων των Ευρωπαίων στοχαστών και μελετη-

τών του Αριστοτέλη

του Charles Batteux, του Hugh Blair κ.ά.

στον νεοελληνικό

Διαφωτισμό βλ. ενδεικτικά Κ. Θ.

Δ

ημαράς

,

Ελληνικός Ρωμαντισμός

, Ερμής, Αθήνα

1982· Αθανασία

Γ

λυκοφρύδη

εοντσίνη

,

Νεοελληνική αισθητική και ευρωπαϊκός

Διαφωτισμός

, Αθήνα 1989·

Τ

αμπάκη

, «“Νεωτερικότητα” και ανάδυση των λογοτε-

χνικών και δραματουργικών κανόνων. Η

Ποιητική (Γραμματικά)

του Κωνσταντίνου

Οικονόμου»,

Παράβασις

6 (2005), σ. 353-365· Γιάννης

Ξ

ούριας

,

Κωνσταντίνος Οι-

κονόμος ο εξ Οικονόμων, Το φιλολογικό έργο: Η θεωρία των «Γραμματικών Τεχνών»

,

Ριζάρειο Ίδρυμα, Αθήνα 2007.

6. Βάλτερ

Π

ούχνερ

, «Η έννοια της φυσικότητας στις θεωρίες υποκριτικής του

Διαφωτισμού και του Ρομαντισμού»,

Παράβασις

13/2 (2014), σ. 31-41.

7.

Βυζαντίς

, 19.12.1873.

8. [

ολιεγ

],

Εφημερίς

, 10.11.1892.