49 / 562
Κωστασ Καρδαμησ
48
θρυλικό Λεωνίδα Καπέλλο, χαρακτηριζόμενο μάλιστα ως «ελληνική τραγω-
δία» λόγω της υπόθεσής του.
23
Επίσης, ο
Aristodemo
του Monti ήταν το πρώτο έργο που παρουσίασε το
φθινόπωρο του 1840 η αθηναϊκή Φιλοδραματική Εταιρεία, η οποία ιδρύθηκε
από τον συνδεδεμένο και με τις κερκυραϊκές παραστάσεις του 1825 θρυλι-
κό ηθοποιό και πολιτικό ακτιβιστή Κωνσταντίνο Αριστία. Οι δραστηριότητες
του Αριστία θεωρήθηκαν, μάλιστα, ως «ελληνοπρεπές», «ανδροπρεπές» και
παιδευτικό αντίμετρο στην υπερβολική προσκόλληση του αθηναϊκού κοινού,
ιδιαιτέρως του νεανικού, στο ιταλικό μελόδραμα.
24
Επίσης, μαρτυρείται και μία
παράσταση του συγκεκριμένου έργου ξανά από τον Λεωνίδα Καπέλλο στην
Κωνσταντινούπολη τον Φεβρουάριο του 1842, στο πλαίσιο απόπειρας δημι-
ουργίας ελληνικού θεάτρου στην πάλαι ποτέ Βασιλεύουσα.
25
Το 1859 ο ίδιος
ηθοποιός θα παρουσίαζε τον
Aristodemo
και στη Ζάκυνθο με σημαντικές
περικοπές εξαιτίας της βρετανικής λογοκρισίας.
Γίνεται, λοιπόν, σαφές ότι η επιλογή της συγκεκριμένης θεματολογίας από
τον Fogacci φαίνεται ότι βρίσκεται σε παραλληλία με τις επιλογές του ελληνι-
κού χώρου, ο οποίος επεδίωκε, μέσα στο κλίμα της εύρεσης «κοινών συνιστα-
μένων», τη σύνδεσή του με το αρχαιοελληνικό κλέος. Θεατρικά ο
Aristodemo
Suzzo al Professore Teofilo Kairi in Sira»,
Album Jonio
I/XIV (14.4.1841), σ. 110-
112] αποσπασμάτων μεταφρασμένων στα Ιταλικά της τραγωδίας της Ευανθίας Καΐρη
Νικήρατος
(1826), η οποία αφορούσε την πτώση του Μεσολογγίου και παρουσιάστη-
κε στη Σύρο τον Ιανουάριο του 1838 [
Σ
πάθης
, «Η Ερμούπολη», σ. 195], ενδεχομένως
να υπονοεί μια έμμεση σχέση του Ιταλού πατριώτη με τα θεατρικά τεκταινόμενα
της Ερμούπολης. O Fogacci βασίζεται στη γαλλική μετάφραση αποσπάσματος του
έργου της Καΐρη από τον Αλέξανδρο Σούτσο. Βλ. Αλέξανδρος Σ
ούτσος
,
Histoire de
la Révolution Grecque
, F. Didot, Παρίσι 1829, σ. 407-409. Η στιχουργική δομή
της ιταλικής μετάφρασης παραπέμπει σε εκείνη οπερατικού έργου. Για μια ευρύτερη
παρουσίαση του συγκεκριμένου έργου της Καΐρη βλ. Μαρία
Π
ερλορέντζου
, «Το δρά-
μα
Νικήρατος
και οι ιταλικές απηχήσεις του» στον τόμο
Πρακτικά Συμποσίου, Ευαν-
θία Καΐρη, 200 χρόνια από τη γέννησή της 1799-1999 (Άνδρος 4.9.1999
),
Ανδριακά
Χρονικά
31 (2000), σ. 63-85.
23.
Το ίδιο
, σ. 199 και ειδικότερη αναφορά στο Ιωάννα
Π
απαγεωργίου
, «Λεωνίδας
Καπέλλος: Η συμβολή του στο θέατρο της Σύρου και στη διαμόρφωση της νεοελληνικής
σκηνής» στον τόμο
Πρακτικά Συμποσίου, Για τη Μαρίκα Κοτοπούλη
, σ. 203-215: 206.
24. Κωνσταντίνος Γ.
Σ
αμπάνης
,
Η όπερα στην Αθήνα κατά την οθωνική περίοδο
(1833-1862) μέσα από τα δημοσιεύματα του τύπου και τους περιηγητές της επο-
χής
, Διδακτορική Διατριβή, Τμήμα Μουσικών Σπουδών, Ιόνιο Πανεπιστήμιο, Κέρκυρα
2011, σ. 192-196. Βλ. και
Τ
αμπάκη
, σ. 113-114.
25.
Π
απαγεωργίου
, σ. 209.