Προσεγγίσεις της ελληνικής αρχαιότητας στα επτανησιακά οπερατικά έργα
45
μαζί με όλες τις έμμεσες συνδηλώσεις κάνουν σαφή την παρουσία τους στις
παραπάνω συνθέσεις.
11
Ομηρικής υπόθεσης, καίτοι με αναφορά στην
Ιλιάδα
, και αντιστοίχων
συνδηλώσεων είναι και η τριμερής
Aria cantata dall’ombra di Patroclo nel
sogno di Achille
. Η μεταφυσική εμφάνιση του πνεύματος του Πάτροκλου
δίνει την ευκαιρία στον Μάντζαρο να παρουσιάσει μουσικά μια σειρά ‘τόπων’
του ορμητικά ανερχόμενου Ρομαντισμού. Με τον τρόπο αυτό η συγκεκριμένη
μακροσκελής άρια προσφέρει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να προσεγγι-
στεί το αρχαιοελληνικό πνεύμα με τα μουσικά εκφραστικά μέσα της πρώιμης
ρομαντικής περιόδου. Επίσης, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο το ότι ο
ανώνυμος λιμπρετίστας μιας άλλης μαντζαρικής σύνθεσης, της
Cantata con
cori
(1823 ή 1824), επιλέγει την αρχαιοελληνική ονομασία «Corcira», αντί
του καθιερωμένου «Corfù», για να απευθυνθεί στα Ιταλικά στο κοινό του
κερκυραϊκού θεάτρου.
Ωστόσο, η
Aria Greca
του 1827, η οποία παρουσιάστηκε στην ίδια ευερ-
γετική παράσταση με την προαναφερθείσα
Minerva
, χρησιμοποιούσε τους σε
ελληνική δημοτική γλώσσα στίχους του Ιταλού πολιτικού πρόσφυγα Vincenzo
Nannucci.
12
Με τη χρήση της ελληνικής γλώσσας να αποτελεί πλέον καθορι-
στικό στοιχείο εθνικής επιβεβαίωσης, η δημιουργική συνύπαρξη, τον Ιανουά-
ριο του 1827, στο έργο του Μάντζαρου και στην κερκυραϊκή σκηνή των δύο
αυτών αλληλοσυμπληρούμενων τάσεων (αφενός η σύνδεση με την αρχαιότητα
και αφετέρου η σύγχρονη πραγματικότητα όπως συμβολίζεται μέσω της ελλη-
νικής γλώσσας) δείχνει ακριβώς αυτή την πολυεπίπεδη προσέγγιση του εθνι-
σμού στα Επτάνησα της περιόδου της ελληνικής επανάστασης.
13
Τρεις δεκαετίες αργότερα, άμεσα συνδεδεμένο με τα κλασικιστικά πρότυπα
11. Από το 1841 η σύνδεση της σύγχρονης Κέρκυρας με τους Φαίακες θα έκανε
την παρουσία της στο κερκυραϊκό θέατρο και εικαστικά, αφού η νέα αυλαία του
θεάτρου απεικόνιζε ακριβώς τις εορτές των Φαιάκων προς τιμήν του Οδυσσέα. Βλ.
«Belle Arti: Il nuovo sipario del Teatro di San Giacomo»,
Album Jonio
I/XLV
(14.7.1841), σ. 215. Η αυλαία σώζεται σήμερα στο Δημοτικό Θέατρο Κερκύρας.
12. Βλ. σχετικά Χάρης
Ξ
ανθουδάκης
, «Ο ποιητής της
Aria Greca
»,
Μουσικός
Λόγος
7 (καλοκαίρι 2006), σ. 30-57.
13. Ελληνική γλώσσα θα πρέπει να χρησιμοποιήθηκε στη σκηνική μουσική που
φέρεται να συνέθεσε ο Μάντζαρος για την τραγωδία
Ο Αίας Μαστιγοφόρος
του
Σοφοκλή [
Ελληνικός Παρατηρητής
33 (18.9.1842), σ. 1]. Να σημειωθεί ότι η νεότερη
έρευνα αμφισβητεί ότι πρόκειται για έργο του Νικόλαου Μάντζαρου και το αποδίδει
στον γιο του Σπυρίδωνα. Βλ.
Κ
αρδάμης
,
Νικόλαος Χαλικιόπουλος Μάντζαρος
, σ.
224-228.