48 / 562
Προσεγγίσεις της ελληνικής αρχαιότητας στα επτανησιακά οπερατικά έργα
47
τον θαυμασμό του για την αρχαία Ελλάδα και όσα αυτή σηματοδοτούσε για
τον σύγχρονό του ευρωπαϊκό πολιτισμικό χώρο. Η χρήση κλασικιστικών πλο-
κών και δομών στα έργα του Vincenzo Monti προφανώς δεν θα πέρασε απα-
ρατήρητη από τον Fogacci, ενώ η διάδοση των έργων τόσο του Monti όσο και
του Alfieri στα Επτάνησα θα του ήταν γνωστή. Άλλωστε, ο Monti είχε από
καιρό καθιερωθεί στη συνείδηση των πεπαιδευμένων κατοίκων του Ιονίου ως
«ο μεταφραστής της
Ιλιάδας
»,
17
ενώ, πέρα από τις εκδόσεις έργων του Ιταλού
συγγραφέα, ειδικά η τραγωδία
Aristodemo
είχε παρουσιαστεί στην Κέρκυρα
το 1826 και το 1827.
18
Είχαν προηγηθεί ο
Ορέστης
και η
Αντιγόνη
του Alfieri,
έργα που παραστάθηκαν στην Κέρκυρα στα Νέα Ελληνικά το 1825.
19
Στο πλαίσιο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι ελληνική μετάφραση του
Aristo-
demo
του Monti είχε τυπωθεί στην Ερμούπολη το 1835, την ίδια χρονιά δηλα-
δή με την ολοκλήρωση του λιμπρέτου του Fogacci. Tο έργο είχε παρουσιαστεί
στη Σύρο δύο χρόνια νωρίτερα,
20
από τον πρώτο ελληνικό μετεπαναστατικό
θίασο του Θεόδωρου Αλκαίου, με πρωταγωνιστή τον Ιθακήσιο ερασιτέχνη ηθο-
ποιό (συμμετέχοντα και σε κερκυραϊκές ελληνόφωνες θεατρικές παραστάσεις)
και μετέπειτα ριζοσπάστη βουλευτή της Ιονίου Βουλής Τηλέμαχο Παΐζη.
21
Το
ίδιο έργο θα ξαναπαρουσιαζόταν στην Ερμούπολη και το 1839 από τον θίασο
του Κεφαλονίτη Χαράλαμπου Μιχαλόπουλου,
22
καθώς και το 1843 από τον
17.
Gazzetta degli Stati Uniti delle Isole Jonie
333 (3/15.5.1824), σ. 4· 569
(10/22.11.1828), σ. 5.
18.
Το ίδιο
, 426 (13/25.2.1826), σ. 1· 514 (22.10/3.11.1827), σ. 1.
19. Ενδεικτικά
το ίδιο
, 411 (31.10 – 12.11.1825), σ. 1· 418 (19/31.12.1825), σ. 1.
20.
Συλλογή Τραγωδιών και Κωμωδιών υπό Θεμιστ. Μ. Ελευθεριάδου εκδιδο-
μένων: Ο Αριστόδημος. Τραγωδία του περιφήμου Μόντη εκ του Ιταλικού
, Ερμού-
πολη 1835. Βλ. και Δημήτρης
Σ
πάθης
,
Ο Διαφωτισμός και το νεοελληνικό θέατρο
,
University Studio Press, Θεσσαλονίκη 1986, σ. 231.
21.
Σ
πάθης
, «Η επτανησιακή συμβολή στη θεμελίωση της νεοελληνικής σκηνής
και ο Αντώνιος Μανούσος» στον τόμο
Πρακτικά Α´ Πανελλήνιου Θεατρολογικού
Συνεδρίου, Τo ελληνικό θέατρο από τον 17ο στον 20ό αιώνα (Αθήνα 17-20.12.1998)
,
επιμ. Ιωσήφ Βιβιλάκης, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, ΕΚΠΑ, Ergo, Αθήνα 2002, σ.
89-106: 92. Να σημειωθεί ότι ο Παΐζης συμμετείχε στην παράσταση του
Δημοφόντη
του Μεταστάσιου, η οποία πραγματοποιήθηκε στα Νέα Ελληνικά στις 29.12.1826 στο
κερκυραϊκό θέατρο. Βλ. σχετική έντυπη ανακοίνωση ΓΑΚ – Αρχεία Νομού Κερκύρας,
Ιόνιο Κράτος 18.
22.
Σ
πάθης
, «Η Ερμούπολη, θεατρική πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους
(1829-1839)» στον τόμο
Πρακτικά Συμποσίου, Για τη Μαρίκα Κοτοπούλη και το
θέατρο στην Ερμούπολη (Αύγουστος 1994, Ερμούπολη Σύρου)
, ΚΝΕ/ΕΙΕ, Αθήνα
1996, σ. 187-201: 195. Η δημοσίευση από τον Fogacci το 1841 [«Visita di Alessandro