B' ΤΟΜΟΣ

486 / 562

Βαρβάρων ερωτικά πάθη και τυραννοκτονίες. Η Ιφιγένεια εν Ταυρίδι του Ν. Α. Σούτζου (1837)
485
του με αυτές των Γάλλων νεοκλασικιστών μάς οδηγεί στο αντίθετο συμπέρα-
σμα. Οι τραγωδίες των Lagrange-Chancel και De La Touche στάθηκαν ορό-
σημα στη μετέπειτα ευρωπαϊκή διάδοση του συγκεκριμένου μύθου στο θέατρο
του 18ου αιώνα,22 ενώ αποτέλεσαν το πρότυπο για τη συγγραφή πολυπληθών
λιμπρέτων όπερας ανά την Ευρώπη την ίδια εποχή.23
Ο Φαναριώτης συγγραφέας δανείζεται το στοιχείο του μανικού και ατε-
λέσφορου έρωτα του Θόαντα προς την Ιφιγένεια από την τραγωδία Oreste
et Pilade του François-Joseph De Lagrange-Chancel, που γράφτηκε το
1697, εκδόθηκε το 1699, παιζόταν συχνά και με επιτυχία καθ’ όλο το πρώτο
τέταρτο του 18ου αιώνα από τον θίασο της Comédie-Française και τη Mlle
de Champmeslé στον ρόλο της Ιφιγένειας και ήταν φανερά επηρεασμένη
από τον νεοκλασικισμό ενός Racine και ενός Corneille, των κύριων μεντό-
ρων του συγγραφέα της.24 Είναι η πρώτη νεότερη ευρωπαϊκή τραγωδία που
ασχολείται μεν με το θέμα της εν Ταύροις Ιφιγένειας, αλλά προσαρμόζεται
στους νέους κανόνες του νεοκλασικού θεάτρου και απομακρύνεται από την
ευριπίδεια παράδοση.25 Ο ίδιος ο συγγραφέας μάλιστα υπερηφανευόταν στον
ανασκευασμένο «Πρόλογο» της εκδομένης τραγωδίας του, το 1734, ότι μπό-
ματος και η αναβολή ήθελε την καταπραΰνει […]. Τον δε Λαγράνζ και Δουσέ και
άλλους δραματουργήσαντας την αυτήν υπόθεσιν δεν έτυχε να τους αναγνώσω.». Βλ.
το ίδιο, σ. α΄-β΄.
22. Για άλλες ομόθεμες ευρωπαϊκές τραγωδίες σε πρόζα του 17ου και κυρίως
του 18ου αιώνα βλ. Derek Hughes, «Human Sacrifice on the Restoration Stage:
the Case of Venice Preserv’d», Philological Quarterly, 88/4 (2009), σ. 365-384·
Heitner, σ. 289-309.
23. Για τα ομόθεμα ευρωπαϊκά λιμπρέτα όπερας βλ. Jean Racine – Jean-Bap-
tiste Moreau – Michel Richard de L alande, Oeuvres de J. Racine: Plan du pre-
mier acte d’ Iphigénie en Tauride. Poésies diverses. Oeuvres diverses en prose.
1865, Ulan Press, 2001, σ. 455-456· Susanna P hilippo, «Clytemnestra’s Ghost:
the Aeschylean Legacy in Gluck’s Iphigenia Operas» στον τόμο Agamemnon in
Performance 458 B.C. to 2004, επιμ. Fiona Macintosh – Pantelis Michelakis –
Edith Hall – Oliver Taplin, Oxford University Press, Οξφόρδη 2005, σ. 98· Ewans,
σ. 35-53· Hughes, σ. 365-384.
24. Για τη χρονολογία συγγραφής της τραγωδίας (της πρώτης δραματουργικής
απόπειρας του συγγραφέα, σε ηλικία 20 ετών), τις παραστάσεις της στο θέατρο
des Fossés-Saint-Germain-des-Près, την έκδοση και τα νεοκλασικά της πρότυπα
βλ. Laura Ferrucci, François-Joseph Chancel Dit La Grange-Chancel, Oreste et
Pilade tragédie, 1697, Mémoire de master 1, Université Paris-Sorbonne, Paris
IV, 2009-2010, σ. 2-3, 5, 8-9, 11, 19-20, 22-27, 34-36, Ημερομηνία πρόσβασης
[19/6/2014] από
25. Heitner , σ. 290.