425 / 562
Μιχαλησ Γεωργιου
424
ρείται στις επόμενες δεκαετίες του 20ού αιώνα.
55
Ο λόγος είναι ότι κατάφερνε
να αναδεικνύει επί σκηνής τον αρχαίο κόσμο, κατασκευάζοντας για τους θεα-
τές μια συλλογική πολιτισμική μνήμη ενός κοινώς αναγνωρίσιμου τόπου.
56
Η
καταφατική εκτίμηση της κοινής πολιτισμικής μνήμης, ως αντίληψης για το
παρελθόν, σταθεροποιούσε και διέδιδε την αυτο-εικόνα της ελληνικής κοινωνί-
ας, δημιουργώντας μια ταυτότητα που έδινε τη δυνατότητα προσδιορισμού των
Ελλήνων ως συνεχιστών της αρχαίας ελληνικής σκέψης.
55. Βλ.
Μ
αυρομούστακος
, «Αντιγόνες, Οιδίποδες, πρωτότυπα, κακέκτυπα, διατη-
ρητέα και αυθαίρετα» στον τόμο
Πρακτικά Γ΄ Πανελλήνιου Θεατρολογικού Συνεδρί-
ου, Παράδοση και Εκσυγχρονισμός στο Νεοελληνικό Θέατρο
, σ. 411-420.
56. Jan
A
ssman
,
Kultur und Gedächtnis
, Suhrkamp, Φρανκφούρτη 1988, σ. 9-19.