B' ΤΟΜΟΣ

ΑΛΛΟ ΚΟΜΗΣ ΚΙ ΑΛΛΟ ΚΟΝΤΕΣ ´ Ή

ΟΙ ΝΕΟΙ ΜΥΛΩΝΑΔΕΣ

403

γραμμές η υπόθεση του γνωστού στο κοινό παλιού έργου, με τη διαφορά ότι ο

ιδιοκτήτης του χωριού είναι τώρα κόντες ζακυνθινός, διαθέτει έξω απ’ το χωριό

έπαυλη, όπου ο ανιψιός του, σε κάποιο ταξίδι του, είδε τυχαία κι ερωτεύτηκε

τη χωριατοπούλα. Για χάρη της και με τη βοήθεια του επιστάτη της βίλας,

μεταμφιέστηκε σε μυλωνά.

Ο αριθμός των προσώπων αυξάνεται: δέκα Πελοποννήσιοι κι έντεκα

Ζακυνθινοί λαβαίνουν μέρος. Τα γνωστά ξένα ονόματα αλλάζουν εντελώς: ο

Τσεκίνος γίνεται

Γερόλυμος

· ο κόμης Ερνέστος,

Κόντε Μίμης Μπουγαρίνης

ο κόμης Ρογήρος,

Κόντε Αντζουλέτος Τσαντσαμίνης

· η γριά Σιλβέστρα,

Στα-

μάτα

κι η κόρη της Κίττα,

Παρασκευή Λαγοτομαρά

. Η Ροζίνα λέγεται τώρα

Πούλεια Ροιζικάρη

κι ο αδερφός της Πίππος,

Στάθης

. Ο μπαρμπα-Γιώργης κι

ο κυρ-Θωμάς παίρνουν μόνο επώνυμα:

Κοσκινάς

, ο μυλωνάς,

Ροιζικάρης

, ο

κουφός θείος της Πούλειας και του Στάθη.

Εκτός απ’ το

Ροιζικάρης

, που παραπέμπει στα ριζικάρια, ματσάκια λου-

λουδιών που βάζανε στον Κλύδωνα, το

Τσαντσαμίνης

βγαίνει απ’ το γιασεμί

στα ζακυνθινά, το

Μπουγαρίνης

, απ’ το φούλι.

Ταμπουρλονιάκαρας

, απ’ το

ταμπούρλο και τη νιάκαρα (ζουρνάς), ονομάζεται ένας καλλίφωνος κουμπά-

ρος του κόντε και

Τρεμοκέφαλος

, ο παπάς και δάσκαλος του χωριού.

Οι Πελοποννήσιοι μιλούν στη δημοτική κι οι Ζακυνθινοί στο ζακυνθινό

ιδίωμα. Οι σκηνικές οδηγίες παρέχονται στην καθαρεύουσα. Ο συγγραφέας

ορίζει λεπτομερώς κοστούμια και σκηνογραφία. Στις γενικές οδηγίες σημειώνει

πως έχει αντικαταστήσει τα απίθανα σκηνικά ευρήματα του παλιού έργου με

άλλα φυσικότερα κι αστειότερα.

Στην αναζήτηση της φυσικότητας εντάσσεται κι η γλώσσα των προσώπων,

που δίνει στον Καλύβα την ευκαιρία (και στο πλαίσιο των «κατά τα καθ’

ημάς»), να εξηγεί σε πυκνές υποσημειώσεις, εκφράσεις, παροιμίες, λέξεις, και

να δίνει ώς και συνταγές μαγειρικής. Η επιδίωξη της αληθοφάνειας εξάλλου,

του υπαγορεύει να εξορθολογίζει την παλιά φάρσα, επιμηκύνοντας τους δια-

λόγους των

Νέων Μυλωνάδων

κι αυξάνοντας τη διάρκεια των κωμικών επεισο-

δίων, με συνέπεια να πλατειάζει κάποτε και το έργο να χάνει σε σφρίγος.

Εκτός απ’ τους κωμικούς χαρακτήρες του Γιώργη και της Σταμάτας, οι

Νέοι Μυλωνάδες

εκμεταλλεύονται μια πλούσια κωμική φλέβα: χτυπήματα,

πεσίματα, μουντζουρώματα, βρισιές, διφορούμενα, επαναλήψεις λέξεων και

κυρίως, τις παρανοήσεις του κουφού Θωμά.

Η δομή της διασκευής ακολουθεί το πρότυπό της στην πρώτη πράξη (γνω-

ριμία με τα πρόσωπα), στη δεύτερη (δέσιμο πλοκής) και στην τρίτη (κορύ-

φωση). Η τέταρτη πράξη προετοιμάζει τη λύση, που έρχεται με την πέμπτη

πράξη κι ενσωματώνει, στην ένατη και τελευταία σκηνή, βασικά στοιχεία της