400 / 562
ΑΛΛΟ ΚΟΜΗΣ ΚΙ ΑΛΛΟ ΚΟΝΤΕΣ ´ Ή
ΟΙ ΝΕΟΙ ΜΥΛΩΝΑΔΕΣ
399
χαρακτηρίζεται «σύρραμμα φορτικών σκηνών, άνευ της ελαχίστης ευφυΐας εν
τω διαλόγω».
10
Η ώρα της ανανέωσης είχε σημάνει λοιπόν, αλλ’ αυτή που επι-
χειρήθηκε φιλότιμα απ’ τον θίασο “Μένανδρο”, μάλλον δεν απέδωσε αρκετά.
Η κωμωδία παίχτηκε στις 15 Ιουλίου 1886, στο θέατρο των Ολυμπίων, με δυο
τραγούδια και πάλι, αλλιώτικα όμως απ’ τα παλιά: το ένα, ο «κώμος» (καντά-
δα του Πίππου στην Κίττα), ήταν σε στίχους του Γεωργίου Δροσίνη, με τη
γνωστή την εποχή εκείνη μουσική της βαρκαρόλας του Ναπολέοντος Λαμπε-
λέτ. Το άλλο, το «παροίνιον» (της τάβλας), σύνθεση του Λαμπελέτ επίσης,
το είχε γράψει ο Ιωάννης Πολέμης. Τα τραγουδούσαν ερασιτέχνες. Ανάμεσά
τους, μερικοί ντυμένοι με ρούχα χωριάτικα, αλλά και με φαβορίτες και κομψά
ψαθάκια του συρμού. Τα λόγια των τραγουδιών φαίνεται πως δεν τα είχαν
μάθει, αφού οι μαρτυρίες λένε ότι τους τα φώναζε ο υποβολέας!
11
Η κρίσιμη χρονιά για το έργο είναι το 1888. Στις 17 Ιανουαρίου, στο χειμε-
ρινό θέατρο Αθηνών, ο Μιχαήλ Αρνιωτάκης ανεβάζει τους
Μυλωνάδες
«μετ’
ασμάτων»: οι τραγουδιστές ήταν νέοι, καλλίφωνοι ερασιτέχνες, ψάλτες της
εκκλησίας των Ανακτόρων. Η πατινάδα του Πίππου, αυτή τη φορά, είχε στί-
χους προσαρμοσμένους στη σερενάτα
Bajo al Balcon
της σπανιόλικης εστου-
διαντίνας, που είχε παρουσιαστεί μ’ επιτυχία στην Αθήνα το προηγούμενο
καλοκαίρι.
12
Τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς, 1888, –τότε ακριβώς που έκανε την εμφάνι-
σή του και το
Ταξίδι
του Ψυχάρη– δυο θίασοι, ο ένας γνωστών ηθοποιών (Δ.
Κοτοπούλης, Ν. Ζάνος, Γ. Χρυσάφης, Π. Δεπάστας) κι ο άλλος του Ταβου-
λάρη, θ’ ακολουθούσαν το παράδειγμα του Αρνιωτάκη. Ο πρώτος, στο θέατρο
Ευτέρπη, με τον ίδιο όμιλο των ερασιτεχνών, θα παίξει στις 22 τους
Μυλωνά-
δες
, «δημοτικωτάτη ασματοκωμωδία»,
13
με έξι τραγούδια, σε στίχους Αντωνίου
Μανούσου κι άλλων στιχουργών και μουσική Αλεξάνδρου Κατακουζηνού.
14
Ο δεύτερος, ο “Μένανδρος” του Ταβουλάρη, που είχε ανεβάσει το έργο στις
19, στο θέατρο Ομονοίας, «μετ’ ασμάτων και χορού», θα μαγέψει το κοινό με
τον μοναδικό Ευάγγελο Παντόπουλο.
15
Τον Σεπτέμβριο, η κωμωδία θα παρου-
10. «Πινακίδες», εφημ
. Εφημερίς,
αρ. 198, 17 Ιουλίου 1886, σ. [1].
11. Ό.π. Επίσης, « Έργα και ημέραι», περ.
Εβδομάς
, αρ. 125, 20 Ιουλίου 1886, σ.
337. Επίσης, εφημ.
Το Άστυ
, αρ. 44, 20 Ιουλίου 1886, σ. 3.
12.
Τριβουλέτος
, «Θεατρικαί πινακίδες», εφημ.
Ραμπαγάς
, αρ. 14, 21 Ιανουαρίου
1888, σ. 7.
13. «Παντοία», εφημ
. Εφημερίς
, αρ. 199, 17 Ιουλίου 1888, σ. 7.
14. «Ειδήσεις», εφημ.
Ακρόπολις
, αρ. 2223, 19 Ιουλίου 1888, σ. [3]. Επίσης, «Θε-
ατρικά», εφημ.
Σύλλογος
, αρ. 175, 19 Ιουλίου 1888, σ. 3.
15. «Δημόσια θεάματα», εφημ.
Νέα Εφημερίς
, αρ. 201, 19 Ιουλίου 1888, σ. 7.