401 / 562
ΗΡΩ ΚΑΤΣΙΩΤΗ
400
σιαστεί με πέντε τραγούδια, σε στίχους Παντόπουλου και μουσική Ανδρέα
Σάιλλερ και Παντόπουλου, κι ώς τις 10 Δεκεμβρίου θ’ αποκτήσει κι άλλα.
16
Στο
διάστημα Ιουλίου-Δεκεμβρίου, το έργο παραστάθηκε επτά φορές με μεγάλη
επιτυχία. Η δυναμική ανανέωση της μορφής των
Μυλωνάδων
που σημειώθηκε
το 1888, έμελλε ν’ ανοίξει τον δρόμο για το κωμειδύλλιο.
Ο αριθμός των ασμάτων της κωμωδίας, με τον Παντόπουλο επικεφαλής
του εγχειρήματος, θ’ αυξάνεται συνεχώς. Σε φυλλάδιο που βρίσκεται στο Νεο-
ελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόννης κι έχει τυπωθεί στην Αθήνα το 1891, κατα-
γράφονται δεκαπέντε τραγούδια
των
Μυλωνάδων
.
17
Τα βρίσκουμε με παραλλα-
γές και σε χειρόγραφο της Θεατρικής Βιβλιοθήκης (Αγ 54-57). Στα τέλη του
1895 τα άσματα θα γίνουν είκοσι,
18
κι ένα χρόνο αργότερα, είκοσι τέσσερα.
19
Απ’ το 1899 μέχρι και το 1903, ο Παντόπουλος, όπως μαρτυρούν προγράμ-
ματα του θιάσου του (“Ελληνική Κωμωδία”), παίζει το έργο με είκοσι πέντε
τραγούδια: «μελοκωμωδία», θα το χαρακτηρίσει ο ίδιος το 1900. Το είδος κι ο
αριθμός των ασμάτων που επιλέγουν οι θίασοι ποικίλλει φυσικά κι εξαρτάται
απ’ τις δυνατότητές τους κάθε φορά. Τούτο γίνεται φανερό από προγράμματα
που αναφέρουν αριθμό τραγουδιών και τίτλους μερικές φορές. Συνήθως η
κωμωδία παίζεται με δεκαπέντε τραγούδια.
Ουσιαστική υπήρξε κι η συμβολή των ερασιτεχνών χορωδών στην επιτυχία
της ανανεωμένης μορφής των
Μυλωνάδων
: από δέκα μέχρι δεκαέξι ερασι-
τέχνες, ανάμεσα στο 1889 και το 1899, αναφέρουν τα προγράμματα και τα
δημοσιεύματα του Τύπου. Ο Χαραλάμπης Άννινος ανεβάζει τον αριθμό τους
σε εικοσιτέσσερις.
20
Από προγράμματα κι εφημερίδες πάλι, διαπιστώνουμε πως για τη μουσική
Επίσης, «Διάφορα κοινωνικά», Το ίδιο, αρ. 202, 20 Ιουλίου 1888, σ. 4 και αρ. 203,
21 Ιουλίου 1888, σ. 3.
16. «Διάφορα κοινωνικά», Το ίδιο, αρ. 320, 15 Νοεμβρίου 1888, σ. 3 και αρ. 346,
11 Δεκεμβρίου 1888, σ. 3. Επίσης, «Θεατρικά», εφημ.
Παλιγγενεσία
, αρ. 7413, 10 Δε-
κεμβρίου 1888, σ. 3. Πολύ κατατοπιστικά και τα προγράμματα 26 Σεπτεμβρίου 1888
και 23 Σεπτεμβρίου 1889, θίασος “Μένανδρος”, θέατρον Ομόνοια, Αρχείο Προγραμ-
μάτων Κέντρου Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου (ΚΜΕΕΘ), Θέση
Μουσείου (ΘΜ) 17/20. Στη συνέχεια θα χρησιμοποιούνται μόνο τ’ ακρωνύμια.
17.
Τα Τραγούδια των Μυλωνάδων: εν όλω άσματα δέκα πέντε
, Α. Ε. Βλαστός και
Σ
Α
, Εν Αθήναις 1891.
18. «Χρονικά», εφημ.
Καιροί
, αρ. 2503, 2 Δεκεμβρίου 1895, σ. 3.
19. Βλ. εδώ σημείωση 37.
20. Χαραλάμπης
Ά
ννινος
, «Η νέα φάσις του ελληνικού θεάτρου», περ.
Εστία
,
τχ. 40 (1890), σ. 211.