B' ΤΟΜΟΣ

ΑΛΛΟ ΚΟΜΗΣ ΚΙ ΑΛΛΟ ΚΟΝΤΕΣ ´ Ή

ΟΙ ΝΕΟΙ ΜΥΛΩΝΑΔΕΣ

407

Το δημοσίευμα αναφέρεται στο εμπλουτισμένο με τα τραγούδια του

Παντόπουλου παλιό έργο. Στους

Νέους Μυλωνάδες

του Καλύβα δεν υπάρχει

«δημώδες αθηναϊκόν άσμα». Το τραγούδι αυτό είναι η σερενάτα με μπασαβι-

όλα, σε στίχους Ευάγγελου Παντόπουλου, που το είχε συνθέσει ο ίδιος «επί

καταλλήλου μέλους Αθηναϊκού»: μεγάλο σουξέ, που είχε προστεθεί απ’ το

1888 στην τρίτη πράξη των

Μυλωνάδων

, όπως αποτυπώνεται σε πρόγραμμα

του θιάσου “Μένανδρος” της 26ης Σεπτεμβρίου 1888, αλλά και σε μεταγε-

νέστερα, του 1889 και του 1890.

Το σόλο αυτό, θα γράψει η

Ακρόπολις

το

1889, «ήτο μία αμίμητος σάτυρα της εκκλησιαστικής και ανατολικής μουσι-

κής. Αλλά με πολύ πνεύμα και με απαράμιλλον τέχνην».

Είναι το τραγούδι

που μπιζάριζε φανατικά το κοινό, ιδίως το γυναικείο: για να τη μοιράζει στις

θαυμάστριές του, έβγαλε το 1889 και φωτογραφία με την μπασαβιόλα του ο

Παντόπουλος.

Η δεύτερη περίπτωση μας έρχεται απ’ τη Σμύρνη, καλοκαίρι του 1891:

πρόκειται για δυο παραστάσεις έργου με τίτλο

Οι Νέοι Μυλωνάδες

(29 Ιου-

νίου και 11 Ιουλίου), που καταγράφει η εφημερίδα

Αρμονία

Στην πρώτη

αναγγελία (22 Ιουνίου) για την προσεχή παράσταση του έργου απ’ το θίασο

“Μένανδρο”, στο θέατρο Προκυμαίας, ο συντάκτης προσθέτει: «Η τετράπρα-

κτος αύτη κωμωδία μετασχηματισθείσα εις νέον κωμειδύλλιον μετά πολλών

αστείων και ωραιοτάτων ασμάτων, κατέστη τόσον αγαπητόν, όσον και η “Τύχη

της Μαρούλας”».

Λίγες μέρες αργότερα, στις 28 Ιουνίου, γνωστοποιείται ότι

την επομένη θα παιχτεί «το νέον κωμειδύλλιον “Οι Νέοι Μυλωνάδες” μετά

λαμπρών ασμάτων εν χορώ και διωδίαις όπερ τοσούτον κατέθελξεν επί τριετίαν

το Αθηναϊκόν δημόσιον διδαχθέν τριακοντάκις εν μιά μόνη περιόδω».

Οι νέοι μυλωνάδες

, και με παραπομπή στον

Ταχυδρόμο

Αλεξάνδρειας, 11/11, καταχω-

ρίζονται δυο ρόλοι («Μπάρμπα Γεώργης: Ευάγγελος Παντόπουλος, Ροζίνα: Χαρίκλεια

Αθανασοπούλου») κι ένα σχόλιο: «Ενδέχεται να πρόκειται για τη νέα ηθογραφική

εκδοχή του γνωστού έργου, που, με εκτεταμένη χρήση της Ζακυνθινής διαλέκτου,

εκδόθηκε με αυτόν ακριβώς τον τίτλο τον Δεκέμβρη του 1888». Το πρόσωπο Ροζίνα

και το σχόλιο του κ. Χατζηπανταζή δεν είναι συμβατά, διότι στους

Νέους Μυλωνάδες

δεν υπάρχει όνομα Ροζίνα: η ηρωίδα έχει μετονομαστεί και τη λένε Πούλεια Ροιζικάρη.

31. Αρχείο Προγραμμάτων ΚΜΕΕΘ, ΘΜ 17/20.

32. «Οι Μυλωνάδες», εφημ.

Ακρόπολις

, αρ. 2552, 17 Ιουνίου 1889, σ. [3].

33. «Διάφορα κοινωνικά», εφημ.

Νέα Εφημερίς

, αρ. 182, 1 Ιουλίου 1889, σ. 4.

34.

ατζηπανταζής

, σ. 823 και 824.

35 «Ελληνικόν θέατρον», εφημ.

Αρμονία

(Σμύρνης), αρ. 2394, 22 Ιουνίου

1891, σ. [3].

36. Το ίδιο, αρ. 2397, 28 Ιουνίου 1891, σ. [3].