Previous Page  367 / 562 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 367 / 562 Next Page
Page Background

Κωνσταντινα Ριτσατου

366

οποία ο μαχητής του Δημοτικισμού έχασε και τους δυο του γιους. Το «εθνικό

παραμύθι» του νησιώτη στην καταγωγή συγγραφέα τοποθετείται σε ένα νησί,

η δράση ξεκινά σε ένα ήσυχο ακρογιάλι, η δική του νεράιδα, βεβαίως, μιλά «το

εκτρωματικόν εκείνο ιδίωμα υπό το όνομα ψυχαρικόν» και τραβά πολύ μακριά

από τις αδερφές της.

21

Ο συγγραφέας τη θέλει «θεά» ήδη από τον κατάλο-

γο των προσώπων και περιγράφει με λεπτομέρειες την εντελώς απρόσμενη

για μια νεράιδα φορεσιά της: «μονόχυτη, παντελόνι και μπούστος, χρώμα

θαλασσί, ατλαζένια όλα της» (σ. 69). Η δεύτερη εμφάνισή της είναι ξανά

με «αντρήσιο παντελόνι ώς τα γόνατα. Κάλτσες και μποτίνια. Γελέκι. Σακάκι

πιασμένο στη μέση. Από φίνο άσπρο μετάξι όλα της. […] Τα μαλλιά της ξαθά

κομμένα όπως τα φορούνε σήμερα οι γυναίκες» (σ. 70). Προφανώς ετούτη η

νεράιδα έχει διαρρήξει τους δεσμούς με την παράδοση. Η εικόνα της ανακαλεί

τις χειραφετημένες κομψές Παριζιάνες που έχουν πετάξει, μαζί με τις βαριές

μακριές φούστες, και τους κορσέδες. Γυναίκες που συναντά στους περιπάτους

ή στις νυχτερινές του συναναστροφές ο εγκατεστημένος στο Παρίσι συγγρα-

φέας τον ίδιο καιρό που γράφει το δράμα (σημειώνει ότι τέλειωσε το έργο το

1926 και το διάβασε σε στενό κύκλο). Η Έβα φέρνει στον νου μας τα ενδυμα-

τολογικά επιτεύγματα της Κοκό Σανέλ (1883-1971), της πρωτοπόρου σχεδιά-

στριας που φέρεται να είπε στον Σαλβαντόρ Νταλί (1904-1989) ότι δεν έκανε

τίποτα περισσότερο από το να μεταμορφώσει ανδρικά ρούχα σε γυναικεία.

22

Η

Σανέλ, με τις τολμηρές νεωτερικές ιδέες, έσπασε τους στερεοτυπικούς κώδικες

και έσπρωξε τις θηλυκές υπάρξεις να κόψουν τα μαλλιά τους, να φορέσουν

πιτζάμες και να απλώσουν το κορμί τους στον ήλιο, στις αρχές του 20ού

αιώνα.

23

Ο Ψυχάρης δημιουργεί το πορτρέτο μιας γυναίκας με απροκάλυπτη

21. Η φράση στα εισαγωγικά είναι του αγωνοθέτη του Παντελίδειου διαγωνισμού,

που το 1905 αντικατέστησε προσωρινά τον Λασσάνειο. Ο νέος διαγωνισμός, κατόπιν

πιέσεων, επέτρεψε τη δημοτική, αποκλείοντας ωστόσο το ψυχαρικό «ιδίωμα». Βλ.

Π

ετρακου

,

Οι θεατρικοί διαγωνισμοί

, σ. 236. Σε μια από τις επιστολές που μνημονεύ-

σαμε παραπάνω,

Πρωτοπορία

11 (Νοέμ. 1929), σ. 270-273, η οποία γράφεται στις

8.3.1929, ο Ψυχάρης σημειώνει: « Ένα δραματάκι πού και πού σαν την

Νεράιδα

, ίσως

να είναι η καλήτερή μας απάντηση στους καθαρεβουσιάνους, στις ανοησίες και στις

βρισιές τους. Μα τους χρειάζονται κι άλλα».

22. Gerda B

uxbaum

, «Coco Chanel» στον τόμο

Icons of Fashion the 20th Century

,

επιμ. Gerda Buxbaum, Prestel, Μόναχο – Βερολίνο – Λονδίνο – Ν. Υόρκη 2005,

σ. 26-27.

23. Edmonde C

harles

-R

oux

, «The Revolutionary Clothes of Gabrielle Chanel»

στον τόμο

The World of Coco Chanel. Friends Fashion Fame

,

Thames & Hudson,

Λονδίνο [2005], σ. 108-147. Η Κοκό Σανέλ, ψευδώνυμο της Γαλλίδας Γκαμπριέλ