B' ΤΟΜΟΣ

Ευριπιδησ Γαραντουδησ

σχολιάζουν ενδιαφέρουσες από κριτική και ιδεολογική σκοπιά όψεις της ανα-

βίωσης. Το πρώτο, «Οἱ σκηνικοὶ τῆς Ἰταλίας», γραμμένο σε 28 τροχαϊκούς

δεκαεξασύλλαβους και 4 οξύτονους τροχαϊκούς επτασύλλαβους, συνταγμέ-

νους σε τετράστιχες στροφές με πλεκτή και ζευγαρωτή ομοιοκαταληξία, ανα-

τρέχει στην ελληνική αρχαιότητα προκειμένου να αναζητήσει τις ρίζες του

σύγχρονου μελοδράματος:

Ὅτε εἰς τὴν Σικελίαν ἐναυάγησεν ἡ τύχη

τῶν ἀρχαίων Ἀθηνῶν,

ἔσωσαν τοῦ Εὐριπίδου ἀπὸ τὸν λιμὸν οἱ στίχοι

πλῆθος ὀρφανῶν πατρίδος καὶ τῆς νίκης ὀρφανῶν.

Ἄσατ’, ἔλεγον, ὦ ξένοι, ᾄσατε ἡμῖν ἀκόμα,

οἱ καλοὶ Σικελιῶται μὲ ὑγρὸν ἐκ λύπης ὄμμα,

καὶ σᾶς δίδομεν προθύμως ἄρτον καὶ ἐνδυμασίαν,

καὶ αὐτὴν τὴν γλυκυτέραν τῆς ζωῆς ἐλευθερίαν.

Κ’ ἔψαλλον οἱ τεθλιμμένοι στρατιῶται ἐπὶ ξένης

γῆς ᾠδὰς περιπαθεῖς,

τὴν δουλείαν τῆς Ἑκάβης, τὴν σφαγὴν τῆς Πολυξένης,

κ’ εἰς αὐτὰς τὰ ἴδιά του πάθη ἔκλαιε καθείς.

Καὶ τῶν νικητῶν ταχέως ἐμαλάσσοντο τὰ στήθη,

ἡ ἐκδίκησις εἰς οἶκτον κατ’ ὀλίγον μετεβλήθη,

κ’ ἔλαβον οἱ ἡττημένοι ἄρτον καὶ ἐνδυμασίαν,

καὶ αὐτὴν τὴν γλυκυτέραν τῆς ζωῆς ἐλευθερίαν.

Καὶ ὁ Ἰταλὸς τὸ σκῆπτρον ἤλλαξε τῆς γῆς μὲ λύραν

κλαίουσαν μελῳδικῶς.

Ἀφοῦ ἔχασε τῆς δόξης τὴν παλαίφατον πορφύραν,

τῆς σκηνῆς ἐνεθρονίσθη βασιλεὺς ἁρμονικός∙

Δοῦλος ἀλλαχοῦ, ἀνάσσει ἐπ’ αὐτῆς, ὑποδουλόνων

κατὰ κράτος τὰς καρδίας καὶ λαῶν καὶ ἡγεμόνων.

Καὶ ὡς φόρον του λαμβάνει τιμάς, πλοῦτον καὶ λατρείαν,

ἀλλ’ ουχὶ τὴν γλυκυτέραν τῆς ζωῆς ἐλευθερίαν.

Αἱ γλαυκώπιδες Σειρῆνες τῆς ἰταλικῆς θαλάσσης

ἄφησαν τὰ ἐμμελῆ

κύματα, διαχυθεῖσαι ἐπὶ τῆς Εὐρώπης πάσης·

καὶ ὁ κόσμος τώρα Νόρμας καὶ Λουκίας τὰς καλεῖ.