B' ΤΟΜΟΣ

Ευριπιδησ Γαραντουδησ

Κατάμαθε τῶν παλαιῶν κ’ εἰς τοῦτο τὴν σοφίαν·

πᾶν μέτρον ἴδιον καιρόν, ἰδίαν ἔχει χρείαν.

Τὸν ἴαμβον ἐξαίρετον ἡ τραγῳδία ἔχει,

ὅστις ταχύς, εὐκίνητος ὡς νᾶμα γοργὸν τρέχει,

τὴν φυσικὴν μιμούμενος αὐδήν, καὶ ἄνευ κόπου

165

τὸ πάθος παρακολουθῶν τοῦ λέγοντος προσώπου.

Τὸ ἔπος τὸν ἐξάμετρον, ὅστις σεμνὸς προβαίνει,

βαρὺς ὡς φάλαγξ ὁπλιτῶν εἰς μάχην τεταγμένη·

ἀλλὰ ὁ στίχος ἐναλλὰξ τοῦ ἡρωολεγείου

ὑπὸ τῆς λύπης κόπτεται, βραχύτερος τελείου.

170

Καὶ ἡ Σαπφὼ δι’ ἀφελοῦς, ἀθρύπτου μελῳδίας

τὰ πάθη διηρμήνευσε τῆς γοερᾶς καρδίας.

Λήγ’ ἡ στροφὴ εἰς λιγυρὸν ἡμίστιχον συνήθως,

ὡς ν’ ἀναπαύεται ἐκεῖ τὸ πολυτλῆμον στῆθος.

Ἀλλὰ τὸν ἴαμβον συχνὰ ὁ σύγχρονος ᾐσθάνθη

175

τοῦ Ἀρχιλόχου δάκνοντα ὡς ὄφιν ὑπὸ τ’ ἄνθη.

Τὰ μέτρ’ αὐτὰ καὶ τοὺς σοφοὺς κανόνας καὶ ῥυθμούς των

αἱ Μοῦσαι πάλ’ ἐδίδαξαν εἰς τοὺς κλεινοὺς υἱούς των.

Η ορθή αντιστοιχία αναβιωμένων αρχαίων μέτρων και ποιητικών ειδών απο-

τελεί βασικό πυλώνα της κριτικής θεωρίας στο περιβάλλον των διαγωνισμών,

και ιδίως εκείνης του Ραγκαβή. Με την «Επιστολή» του ουσιαστικά και σε

αυτό το σημείο ο Καρασούτσας λειτουργεί ως υποστηρικτής των απόψεων του

ποιητικού του μέντορα, που υποστήριζε σθεναρά τη χρήση ορισμένου αρχαι-

οπρεπούς στίχου αναλόγως του ποιητικού είδους. Έτσι το ιαμβικό τρίμετρο

προοριζόταν για το δραματικό είδος (στ. 163-166), το δακτυλικό εξάμετρο για

το επικό (στ. 167-168) και τα μέτρα της αρχαίας λυρικής ποίησης για το λυρι-

κό (στ. 171-174). Είναι γνωστό ότι κάθε περίπτωση αθέτησης της κλασικιστικής

αυτής συστοίχισης μέτρων και ειδών στο περιβάλλον των διαγωνισμών προ-

καλούσε την κριτική αντίδραση του Pαγκαβή.

Γι’ αυτό οι (αναγεννημένες)

Μούσες, που ο Καρασούτσας επικαλείται στον στ. 178 ως αρωγούς για να

ρυθμίσουν τους κανόνες αντιστοίχισης μέτρων και ποιητικών ειδών, μεταφερ-

μένες στις συγκυρίες του τότε σύγχρονου λογοτεχνικού και κριτικού πεδίου,

δεν είναι άλλες από θεωρητικούς και ποιητές όπως ο Ραγκαβής.

Ας σημειω-

31. Κ

αρασουτσας

, σ. 122-130: 128.

32. Βλ. σχετικά Γ

αραντουδης

, «H αναβίωση της αρχαίας ελληνικής μετρικής τον

19ο αιώνα. H μετρική θεωρία και πράξη του Aλέξανδρου Pίζου Pαγκαβή», σ. 31-34.

33. Ο Καρασούτσας θαύμαζε από τη νεότητά του τον Ραγκαβή και ενίοτε οι σχετι-

κές εκφράσεις του αγγίζουν το όριο της κολακείας. Π.χ. βλ. Κ

αρασούτσας

Απάνθισμα

Ποιητικόν. Μέρος πρώτον

, Εκ της τυπογραφίας Ν. Αγγελίδου, Εν Αθήναις 1849, σ. ε΄,