134 / 562
ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΣΤΟΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΥΠΟ: οι βιογραφιεσ ξενων λογοτεχνων
133
Ορισμένες βιογραφίες, επίσης, παρέχουν στο τέλος μεταφρασμένα δείγ-
ματα γραφής από το έργο του βιογραφούμενου: Gaudence και Fitz-Greene
Halleck (
Εθνική Βιβλιοθήκη
), François Coppé (
Kλειώ
,
Eστία Εικονογραφη-
μένη
), Serrao (
Εβδομάς
), Antoine Arnault (
Aπόλλων
), Alice de Chambrier
(
Κυψέλη
).
Η ξένη πηγή ή ο συγγραφέας στον οποίο βασίστηκαν οι Έλληνες δια-
μεσολαβητές σπάνια δηλώνεται, λόγω της ανωνυμίας, προφανώς, του ξενό-
γλωσσου δημοσιεύματος. Η δήλωση «εκ του γαλλικού» –και όχι αποκλειστικά
για Γάλλους βιογραφούμενους– είναι συχνή, χωρίς να απουσιάζουν πάντως
άλλες πηγές, όπως η ιταλική και σπανιότατα η γερμανική. Όπως συνάγεται με
βάση τις παρακειμενικές ενδείξεις, τα δημοσιεύματα που ανήκουν από γνω-
στούς Γάλλους βιογράφους, που είχαν σημαντική συμβολή στην ανάδειξη του
είδους, είναι μετρημένα στα δάκτυλα: ο Nerval (
Η Ευτέρπη
), που προέρχεται
από τη σειρά
Les Contemporains
(1854) του ιδιαίτερα επιτυχημένου για τον
δηκτικό του τόνο Eugène de Mirecourt, o Boileau (
Νέα Επτάλοφος
) από
τα
Portraits littéraires
(1862) του Saint-Beuve, ο Coppée (
Παρνασσός
)
από τα
Portraits d’aujourd’hui
(1887) του Adolphe Racot. Η μυθιστορημα-
τική βιογραφία του André Chénier (
Η Ευτέρπη
) βασίζεται στο ομώνυμο έργο
(1849) του Joseph Méry, ενώ το ανεκδοτολογικό βιογράφημα του Dryden
(
Η Ευτέρπη
) σε αφήγημα του Amedée de Bast. Η
Εθνική Βιβλιοθήκη
χρη-
σιμοποίησε ως πηγή το έργο του γνωστού ιστορικού της λογοτεχνίας Abel-
François Villemain για τις βιογραφίες των Pope, Milton, Byron (
Études de
littérature ancienne & étrangère
, 1846) και Young (
Cours de littérature
française: tableau de la littérature au XVIIIe siècle
, 1828). Παραμένοντας
στις γαλλόφωνες πηγές, συναντάμε τον ειδικό στη γραμματεία της Αναγέν-
νησης Émile Gebhardt για τη βιογραφία του Dante (
Aθηναΐς
), τον δοκιμιο-
γράφο Paul de Saint-Victor με τη μετάφραση του προλόγου από το βιβλίο
του
Victor Hugo
(1884) στον
Έσπερο
και την αποσπασματική μετάφραση
από το έργο του Ελβετού Victor Tissot για την προσωπογραφία του Goethe
(
Αττικόν Ημερολόγιον του 1890
). Σε δημοσίευμα του L. Louis-Lande στη
Revue de deux mondes
(Μάιος 1880) στηρίζεται η βιοεργογραφική μελέτη
για τον Don Gaspar Nú
ñ
ez de Arce (
Αττικόν Ημερολόγιον του 1881
) και
σε άρθρο του Anatole France στη
Figaro
η βιογραφία του Jean Moréas
(
Αττικόν Μουσείον
). Τον γνωστό Βρετανό ιστορικό και δοκιμιογράφο Thomas
Babington Macaulay, και συγκεκριμένα το λήμμα του στην
Britannica
του
1853, χρησιμοποιεί ο
Έσπερος
για τον Goldsmith και, τέλος, η βιογραφία
του Αμερικανού Bayard Taylor (
Παρνασσός
) συνιστά σύνοψη του βιβλίου
του Russell H. Conwell
The Life, Travels, and Literary Career of Bayard