Previous Page  139 / 562 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 139 / 562 Next Page
Page Background

ΣΤΕΣΗ ΑΘΗΝΗ

138

αφορά τη σημασία που επιφυλάσσει η εποχή στην παραγωγή των Φώτων.

30

Επίσης, μάλλον ισχνή σε σχέση με τη μεταφραστική τους παρουσία είναι η

βιογράφηση δημοφιλών μυθιστοριογράφων: Walter Scott (

Χρυσαλλίς

,

Ιλισ-

σός, Έσπερος

), Alexandre Dumas (

H Eυτέρπη

,

O Φιλόκαλος Σμυρναίος

),

Octave Feuillet (

Aττικόν Mουσείον

), Paul Féval (

O Φιλόκαλος Σμυρναίος

),

Eugène Sue (

H Eυτέρπη

,

Ιωνική Μέλισσα

,

Aθήναιον

). Στην υποβαθμισμένη

θέση των μυθιστοριογράφων στο πάνθεον των βιογραφούμενων συνηγορούν

και σταχυολογημένες κρίσεις, όπως ο Hugo ως μυθιστοριογράφος είναι «ανα-

ντιρρήτως υποδεέστερος» της ποιητικής του αξίας (

O Mέντωρ

) ή η έμφαση

στο δραματικό έργο του Dumas έναντι του πεζογραφικού (

Η Ευτέρπη

).

Η βιογραφία ως πολιτισμική μεταφορά συμβάλλει στη συντήρηση και την

παγίωση ή στην ανανέωση και τον εμπλουτισμό του ρεπερτορίου. Ως ανα-

συγγραφή, δίπλα στη μετάφραση, την ανθολόγηση, την κριτική και τη λογο-

τεχνική ιστορία, μετέχει στην κατασκευή της εικόνας του ξένου λογοτέχνη.

Ο πρωτεύων ή ο δευτερεύων ρόλος της συναρτάται από τον χρόνο εμφάνι-

σης.

31

Όταν οι λογοτέχνες είχαν ήδη διανύσει ικανοποιητική μεταφραστική

πορεία, οι βιογραφίες στα περιοδικά συντήρησαν ή ενίσχυσαν την εικόνα

τους. Για συγγραφείς που δεν είχαν προλάβει να καθιερωθούν αποτέλεσαν

πρωτεύοντα παράγοντα γνωριμίας τους· χαρακτηριστική είναι περίπτω-

ση της βιογραφίας του Hugo το 1851 (

Η Ευτέρπη

), που έχει καταγραφεί

ως η πρώτη συστηματική παρουσίαση του έργου και της προσωπικότητάς

του,

32

όπως και του δημοσιεύματος «Ερρίκος Ίψεν» (

Εστία

), που έχει κατα-

χωρισθεί στην «ιψενική προπαίδεια»,

33

δίπλα στο οποίο θα πρέπει να προ-

30. Φίλιππος

Π

αππάς

, «Στοιχεία για τις μεταφραστικές τύχες λογοτεχνικών κει-

μένων του Διαφωτισμού την εποχή του ελληνικού ρομαντικού κλασικισμού (1830-

1880)» στον τόμο

Πρακτικά συνεδρίου προς τιμήν του Αλέξη Πολίτη

.

Λόγος και χρό-

νος στη νεοελληνική γραμματεία (18ος-19ος αιώνας

), επιμ. Στέφανος Κακλαμάνης

Αλέξης Καλοκαιρινός

Δημήτρης Πολυχρονάκης, ΠΕΚ, Ηράκλειο 2015, σ. 447-463.

31. Κ. Γ.

Κ

ασίνης

, «Η νεοελληνική «βορειομανία». Η ρήξη με το ρομαντικό πα-

ρελθόν» στον τόμο

Πρακτικά Ε΄ Ευρωπαϊκού Συνεδρίου Νεοελληνικών Σπουδών της

Ευρωπαϊκής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών, Συνέχειες, ασυνέχειες, ρήξεις στον

ελληνικό κόσμο (1204-2014): οικονομία, κοινωνία, ιστορία, λογοτεχνία

(Θεσσαλονί-

κη 2-5.10.2014)

,

επιμ. Κωνσταντίνος Α. Δημάδης, τ. 3, Ευρωπαϊκή Εταιρεία Νεοελ-

ληνικών Σπουδών, Αθήνα 2015, σ. 119-138.

32. Δέσποινα

Π

ροβατά

, «Η απήχηση του Βίκτορος Ουγκώ στην Ελλάδα κατά τον 19ο

αιώνα» στον τόμο

Βίκτωρ Ουγκώ (1802-1885). Ο ρομαντικός συγγραφέας, ο οραματιστής

στοχαστής, ο φιλέλληνας. 200 χρόνια από τη γέννησή του

, ΕΙΕ, Αθήνα 2002, σ. 104.

33. Νικηφόρος

Π

απανδρέου

,

Ο Ίψεν στην Ελλάδα

.

Από την πρώτη γνωριμία στην

καθιέρωση

, Κέδρος, Αθήνα 1983, σ. 16-20.