141 / 562
ΣΤΕΣΗ ΑΘΗΝΗ
140
χουργού Thomas Moore (
H Eυτέρπη
,
Αττικόν Ημερολόγιον
), του Γάλλου ρομα-
ντικού Gérard de Nerval ή του Προβηγκιανού τροβαδούρου Daniel Arnaut
(
H Eυτέρπη
), που τον μνημονεύει ο Σολωμός στον
Διάλογο
, ή του βικτωριανού
Alfred Tennyson (
Έσπερος
,
Eστία Eικονογραφημένη
).
35
Θα πρέπει να επι-
σημάνουμε, επίσης, ότι σημαντικοί εκπρόσωποι των ρευμάτων της γερμανικής
λογοτεχνίας του ύστερου 18ου και των αρχών του 19ου αιώνα (Θύελλα και Ορμή,
Κλασικισμός, πρώιμος Ρομαντισμός),
36
με εξαίρεση τους Burger (
Aθήναιον
,
Χρυσαλλίς
), Schiller (
H Eυτέρπη
) και Goethe (
Η Ευτέρπη
,
Αθήναιον
,
Bίων
,
Αττικόν Ημερολόγιον
) που διένυσαν μια λιγότερο ή περισσότερο καλή μεταφρα-
στική πορεία, οι Herder, Wilhelm Schlegel, Tieck (
Η Ευτέρπη
) και Klopstok
(
Αττικόν Ημερολόγιον
) εισήχθησαν μέσα από τις βιογραφίες τους.
37
Η βιογραφία διαμεσολάβησε για τη γνωριμία με ανερχόμενους συγγρα-
φείς από γραμματείες με τις οποίες ο ελληνικός διάλογος ήταν περιορισμένος,
όπως λ.χ. με τον Ισπανό Núñez de Arce (
Αττικόν Ημερολόγιον 1881
)
38
και
τον Ελβετό Jean Gaudence (
Εθνική Βιβλιοθήκη
). Κάποτε, τέλος, η βιογραφία
ανέλαβε να αποκαταστήσει την εικόνα που είχε σχηματιστεί για τον συγγρα-
φέα ή να ανασκευάσει, εμμέσως, προγενέστερα αρνητικά σχόλια· χαρακτηρι-
στικά παραδείγματα συνιστούν, αντιστοίχως, ο Αυστριακός Robert Hamerling
(
Εστία Εικονογραφημένη
), που μέσα από τη βιογραφία του αναδεικνύεται ως
ποιητής, πέρα από πεζογράφος του μεταφρασμένου αρχαιόθεμου μυθιστορή-
ματος
Ασπασία
(1888), όπως και οι επαινετικές κρίσεις που εκφράζονται στην
πρώτη βιογραφία του Émile Zola (
Αττικόν Μουσείον
) και οι νηφαλιότερες στη
δεύτερη (
Κλειώ
), ύστερα από σειρά αρνητικών σχολίων που είχαν προηγηθεί
με αφετηρία τη μετάφραση της
Νανάς
το 1879.
39
35. Georgia
G
otsi
, «Tennyson in Greek Letters, 1830-1930: from “Enoch Arden”
to “Ulysses”» στον τόμο
The Reception of Alfred Lord Tennyson in Europe
, επιμ.
Leonee Ormond, Bloomsbury Press, Λονδίνο (υπό δημοσίευση).
36. Αικατερίνη
Μ
ητραλέξη
, «Η Βαϊμάρη στην Αθήνα. Όψεις της πρόσληψης του
γερμανικού Κλασικισμού στην Ελλάδα του 19ου αιώνα» στον παρόντα τόμο.
37. Κατερίνα
Κ
αρακάση
, «Η αρχαία δηµοτική ποίηση και τα ωραία προϊόντα του
γερµανικού Παρνασσού. Σημειώσεις για την πρόσληψη του γερµανικού Ροµαντισµού
στον περιοδικό Τύπο του 19ου αιώνα» στον τόμο
Πρακτικά Ε΄ Ευρωπαϊκού Συνεδρίου
Νεοελληνικών Σπουδών της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών, Συνέχει-
ες, ασυνέχειες, ρήξεις στον ελληνικό κόσμο (1204-2014)
τ. 5, σ. 133-149.
38. Θα πρέπει να προσθέσουμε εδώ ότι οι υπόλοιποι Ισπανοί συγγραφείς που
ανθολογούνται, Calderón, Cervantes, Lope de Vega, ανήκουν στους κλασικούς του
χρυσού αιώνα και του Μπαρόκ.
39. Μαρία
Σ
πυριδοπούλου
, «Ο Εμίλ Ζολά μέσα από τον ελληνικό περιοδικό Τύπο