Α' ΤΟΜΟΣ

259

ανασησ

γαθοσ

Η Κόμησσα Ποτόσκη

Ένα «ιστορικόν διήγημα πρωτότυπον» του Κωνσταντίνου Ράμφου

Αγνοημένο συγγραφέα και, εν πολλοίς, άγνωστο άνθρωπο χαρακτηρίζει τον

Κωνσταντίνο Ράμφο (1796-1871) η Αικατερίνη Κουμαριανού στην εισαγωγή

που συνοδεύει την έκδοση των δύο ιστορικών μυθιστορημάτων του συγγρα-

φέα

Ο Κατσαντώνης

και

Αι τελευταίαι ημέραι του Αλή-Πασά

από το Ίδρυμα

Κώστα και Ελένης Ουράνη το 1994.

Η μελετήτρια έχει, κατά βάση, δίκιο:

Καμία μονογραφία δεν έχει γραφεί, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, με άξονα τον

βίο και το έργο αυτού του πεζογράφου, που στη νεότητά του υπήρξε μέλος

της Φιλικής Εταιρείας και αγωνιστής της Επανάστασης του 1821, ενώ μετά

την Απελευθέρωση ανέλαβε υπεύθυνες διοικητικές θέσεις (δικαστής, πολιτικός

διοικητής επαρχιών, πρόξενος) και ασχολήθηκε με τη δικηγορία, τη δημοσι-

ογραφία και τη συγγραφή.

Ωστόσο, υπάρχουν ως βασικές πηγές άντλησης

1. Αικατερίνη

ουμαριανου

, «Εισαγωγή» στον τόμο Κωνσταντίνος

αμφοσ

Ο Κα-

τσαντώνης, Αι τελευταίαι ημέραι του Αλή-Πασά

, Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουρά-

νη, Αθήνα 1994, σ. 7-62.

2. Ιδού πώς συνοψίζει τον βίο του Ράμφου ο Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος: «Ο Ράμφος

[…] είναι ο άνθρωπος της ενέργειας. Τα ζωντανά του χρόνια τα ξοδεύει, για να υπη-

ρετήσει την πατρίδα του. Ένας φιλικός, που ζει από σιμά, ο ίδιος μέτοχος, μέρα τη

μέρα την Επανάσταση. Έρχεται σε γνωριμία μ’ ένα σωρό πρόσωπα, τα περιστατικά

ξετυλίγονται μπροστά στα μάτια του. Ύστερ’ από την Επανάσταση παίρνει μέρος

στην οργάνωση της ελεύθερης ελληνικής επικράτειας. Ίσως και να μην είναι αποφα-

σισμένος να γράψει· ακόμη και τη δημοσιογραφία την αισθάνεται σαν έναν τρόπο

υπηρεσίας προς την πατρίδα, δηλαδή την αισθάνεται πολύ σωστά. Και, ξαφνικά […]

σε μια εποχή της ζωής του, όπου θα έπρεπε να επιζητεί την ανάπαυση, προβαίνει

αφηγητής και μυθιστοριογράφος». Βλ. Ι. Μ.

αναγιωτοπουλοσ

Το ιστορικόν μυθιστό-

ρημα

, Αετός, (σειρά Βασική Βιβλιοθήκη, αρ. 17), Αθήνα 1955, σ. κβ΄.