Α' ΤΟΜΟΣ

257 / 482

ΘΑΛΕΙΑ ΙΕΡΩΝΥΜΑΚΗ
256
πραγματοποιηθείσες ενέργειές του ποιήματα,35 γράφονται και άλλα εκπορευ-
όμενα από την προσδοκία. Στη δημοσιευμένη στην εφημερίδα Αθηνά με το
αρχικό Α. «Ωδή εις τον Ναπολέοντα Γ΄. Αυτοκράτορα των Γάλλων»,36 αλλά
και στην «Ωδή προς τον Τρίτον Ναπολέοντα (διά τας εσπερίδας του ηθοποι-
ού Κ. Λ. Καπέλλα)» του Βυζάντιου37 διατυπώνεται ρητά ως αίτημα, δομικό
χαρακτηριστικό του είδους της ωδής, η επέμβαση του εξυμνούμενου για την
απελευθέρωση των ελληνικών πληθυσμών, εδραζόμενη στη δράση του:
Αλλά δεν ετελείωσαν οι ευγενείς σου κόποι,
την αρωγήν σου κ’ έτεροι ελπίζουν έτι τόποι,
το στάδιον ευρύχωρον παρέχει η ανατολή·
υπάρχουν έτι τύραννοι και θύματα μυρία,
Μονάρχα λαοφρούρητε, καθώς η Ιταλία
και η Ελλάς σε προσκαλεί.38
Όταν ο παραλήπτης δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες, η εξύμνηση γίνε-
ται επίκριση και η συμπόρευση σε κοινά ιδανικά και επιδιώξεις εγκαταλείπεται,
όπως γίνεται το 1866 στην «Ωδή εις Ναπολέοντα» του Δημητρίου Παπαρρη-
γόπουλου.39 Θέμα του ποιήματος είναι η κρητική επανάσταση και η στάση του
Ναπολέοντα Γ΄ απέναντι σε αυτή. Η επανάσταση συνδέεται από τον Παπαρ-
ρηγόπουλο με τις αρχές του Γάλλου αυτοκράτορα και τοποθετείται σε ένα
ευρωπαϊκό πλαίσιο επίτευξης της ελευθερίας των εθνικοτήτων:
Ω κήρυξ των ενώσεων και των εθνικοτήτων,
εάν οι Κρήτες μάχωνται υπέρ ελευθερίας,
Συ υπεκίνησες αυτούς το δόγμα σου κηρύττων,
πώς ήδη οπισθοδρομείς μεστός οργής αγρίας;
Ή μη ως εθνικότητας υπολαμβάνεις μόνον
τα έθνη τα την δύουσαν τιμώντα εκκλησίαν;
35. Βλ. λ.χ. Ε. Π. Χριστοδουλου, «Ωδή εις τον Ναπολέοντα τον Γ΄ Εκστρατεύοντα
εις την Ιταλίαν (Κατά Μάϊον του 1861)», Η γλυκεία φλοξ ήτοι διάφορα ποιημάτια της
καρδίας, Τυπογρ. Ε. Π. Χριστοδούλου, Πάτρα 1861, σ. 103-105.
36. Α., «Ωδή εις τον Ναπολέοντα Γ΄. Αυτοκράτορα των Γάλλων», Αθηνά. Εφημε-
ρίς πολιτική και φιλολογική, 4.5.1861.
37. Β υζαντιος, Ποιημάτια, σ. 25-28.
38. Ό.π., 27.
39. Βλ. Δημήτριος Παπαρρηγοπουλος, «Ωδή εις Ναπολέοντα», Ποιήσεις, Τυπογρ.
Ν. Πάσσαρη, Αθήνα 1867, σ. 35-37.