

Ο πολιτιστικός διαμεσολαβητικός ρόλος του Δημητρίου Βικέλα ως μεταφραστή του Σαίξπηρ
217
Μεγάλης Βρετανίας, και πιο συγκεκριμένα της Σκωτίας, υπάρχει επίσης πολύ
ευνοϊκή υποδοχή, άλλου είδους ωστόσο. Ο Δημήτριος Βικέλας αναγορεύε-
ται επίτιμος διδάκτορας του αρχαιότερου πανεπιστημίου της Σκωτίας, του St
Andrews, χαρακτηριζόμενος, κατά την παρουσίασή του στη Σύγκλητο, ως
ακολούθως:
Ο Δημήτριος Βικέλας, πιθανώς ο πλέον διακεκριμένος σύγχρονος Έλλην λογο-
γράφος (essayist), διηγηματογράφος και ποιητής (επευφημίαι), συνεπλήρωσε
εις τα διάφορα έργα του μίαν από τας πλέον σημαντικάς προσπαθείας τας
οποίας είς άνθρωπος των γραμμάτων δύναται να επιτελέση, τουτέστι να χρη-
σιμεύση ως διερμηνεύς ή μεσάζων μεταξύ δύο χωρών και δύο λαών, οι οποίοι
τόσον αξιοσημειώτως ομοιάζουν ως εκείνοι της Μ. Βρετανίας –και ιδίως της
Σκωτίας– και της Ελλάδος (επευφημίαι): Ο Βικέλας μετέφρασε εις Ελληνικούς
στίχους τα κυριώτερα έργα του Σαίκσπηρ, εις τρόπον ώστε οι Έλληνες επεκοι-
νώνησαν με τον μεγάλον μας δραματουργόν εις την γλώσσαν των και τα θέατρά
των (επευφημίαι). Ο ευπατρίδης ούτος έγραψεν ομοίως το πρώτον ελληνικόν
βιβλίον περί Σκωτίας,
13
εν τω οποίω, μεταξύ άλλων, περιγράφει αυτήν και εξαίρει
τον εθνικόν μας ποιητήν Burns (παρατεταμέναι επευφημίαι).
14
Ας δούμε λοιπόν εκ του σύνεγγυς το ως άνω προαναφερθέν μεταφραστικό
έργο του Δημητρίου Βικέλα. Από τα έργα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ ο Έλληνας
λόγιος μετέφρασε (με τη σειρά με την οποία αυτά έχουν συμπεριληφθεί στα
Άπαντά
του) τα:
Ο Βασιλεύς Ληρ
,
Ρωμαίος και Ιουλιέτα
,
Οθέλλος
(συμπε-
ριληφθέντα στον τόμο Γ´),
Αμλέτος
,
Μάκβεθ
,
Ο Έμπορος της Βενετίας
(συμπεριληφθέντα στον τόμο Δ´). Σύμφωνα δε και με το εκδοτικό σημείωμα,
το οποίο καταχωρίζεται στην τελευταία σελίδα του Δ´ τόμου των
Απάντων
:
15
«Η συνεχής μέριμνα του Βικέλα για τις μεταφράσεις του Σαίξπηρ τον οδή-
γησε και σε επανειλημμένες βελτιωμένες εκδόσεις.
16
Όπως είναι φυσικό, στην
έκδοση των
Απάντων
χρησιμοποιούνται οι τελευταίες», των ετών 1896-1897.
Ο Δημήτριος Βικέλας είχε επιδοθεί, από την αρχή της διαμονής του στο
Λονδίνο, στην τελειοποίηση της εκμάθησης της αγγλικής γλώσσας (σ. 69),
η οποία, σε συνδυασμό και με τις άοκνες προσπάθειές του για την όσο το
13. Βλ.
Ο
ικονομου
, σ. 372 και στις σημ. 1 και 2.
14. Οι προηγηθείσες πληροφορίες, όπως και το απόσπασμα της παρουσίασης/
εγκωμίου παρατίθενται στο Ο
ικονομου
, σ. 449-450. Βλ. και M
orbach
, σ. 165 και
σημ. 3, σ. 166.
15. Βλ.
Β
ικελασ
,
Άπαντα
, τ. Δ΄,
Μεταφράσεις Σαίξπηρ Β΄
, φιλολογική επιμ. Άλκης
Αγγέλου, ΣΔΩΒ, Αθήναι 1997, σ. 399.
16. Για τις συγκεκριμένες «ανα-μεταφράσεις» βλ.
Β
ερδιακη
, σ. 71-72.