Α' ΤΟΜΟΣ

«Η Λίμνη» του Λαμαρτίνου

163

Βλάχος:

Τὴν ταχυτέραν πτῆσίν σας πλῆθος δυστήνων ὄντων

Θερμῶς ἐπικαλεῖται […]

Βασιλειάδης:

Ὦ χρόνε, ἡμᾶς τοὺς ὀλβίους λησμόνει […]

Καὶ φεῦγε πτερόπους δ’ ὅσους θρηνοῦσι,

Καρασούτσας:

Πολλοί στενάζουν δυστυχεῖς καὶ σᾶς ἐπικαλοῦνται.

Ὦ δι’ αὐτοὺς πετᾶτε!

Βαλαωρίτης:

Τοῦ κόσμου αὐτοῦ τὰ βάσανα, τὴν ἐρημιά, τὴ φτώχια

Θέλουν νὰ φύγουν ἄμετροι· γι’ αὐτοὺς γοργὰ γοργά,

Χρόνε μου, πέτα κι ἄφισε ’ς τοῦ ἔρωτα τὰ βρόχια

Τὰ δυό μας νὰ χορτάσωμε τόσο γλυκειὰ σκλαβιά.

Φυσικά η μεταφορά του χρόνου ως υγρού στοιχείου που ρέει, όπου ο χρό-

νος δηλαδή γίνεται χώρος, είναι εξαιρετικά συνηθισμένη και ο λόγος που δεν

μεταφράστηκε δεν μπορεί να είναι το ανοίκειο στοιχείο. Μπορούμε να υπο-

θέσουμε ότι κανένας μεταφραστής δεν κατάφερε να την εντάξει στον στίχο

του. Το πιθανότερο όμως είναι ότι, κατά την ανάγνωση-ανάλυση που έκαναν

οι μεταφραστές, δεν θεώρησαν κρίσιμη την απόδοση της ροής και θέλησαν να

ενδυναμώσουν την εικόνα του πουλιού που με το πέταγμά του απομακρύνε-

ται. Πάντως, αν αξιολογήσουμε την απώλεια, θα λέγαμε ότι αποδυναμώνεται η

μεταφορά με άξονα το υγρό στοιχείο εν κινήσει, η οποία διατρέχει όλο το ποί-

ημα χάρη στην παρουσία του ωκεανού και των κινούμενων νερών της λίμνης,

όπως αυτά εμφανίζονται στην τρίτη στροφή στην οποία αναφερθήκαμε παρα-

πάνω. Επομένως, ως έναν βαθμό η συγκεκριμένη μεταφραστική επιλογή, που

υιοθετήθηκε και από τους τέσσερις μεταφραστές, επηρεάζει τη μακροδομή

του κειμένου.

Συνοψίζοντας, θα λέγαμε ότι η συμπαρουσία αυτή καλεί τους αναγνώστες

να θέσουν κριτήρια αξιολόγησης. Μπορούμε να υποθέσουμε, επίσης, πως ο

σύγχρονος της έκδοσης αναγνώστης θα είχε τις δικές του προτιμήσεις ανα-

φορικά και με το πρόσωπο του μεταφραστή. Δηλαδή θα επηρέασε την κρίση

του και η υπογραφή που φέρει κάθε μετάφραση. Μπορεί, επίσης, να εντό-

πισε σημεία που κατά τη δική του γνώμη ήταν επιτυχέστερες μεταφραστικές

λύσεις και ότι οι επιμέρους αυτές προτιμήσεις επηρέασαν συνολικά την κρίση

του σχετικά με τα τέσσερα μεταφραστικά έργα. Κάποιες αποδόσεις, δηλαδή,

μπορεί να συγκίνησαν ιδιαίτερα τον αναγνώστη και, με αφετηρία τη συγκίνηση