Ο ελληνικός περιοδικός τύπος του 19
ου
αιώνα
41
«Η επόμενη περιπαθεστάτη παράδοσις εγράφη υπό του εξό-
χου ποιητού του
Ρολλά
και των
Νυκτών
Αλφρέδ δε Μυσ-
σέ. Άγνωστον πώς δεν συμπεριλήφθη εν τοις τοσάκις εκδο-
θείσιν αυτού έργοις, ουδείς δ’ εγίνωσκε τέως ότι υπήρχεν
έργον τοιούτο σχεδόν όλως ανέκδοτον. Αλλά θερμός τις θαυ-
μαστής του ποιητού μετά μεγάλου ενδιαφέροντος παρα-
κολουθήσας ανέκαθεν παν δημοσιευμένον έργον αυτού το
εξέθαψε της λήθης και το προσήνεγκεν εις την γαλλικήν
φιλολογίαν και εις την εκτίμησιν πάντων των δυναμένων
να αισθανθώσι το ωραίον εν τη τέχνη».
32
Τέλος, από την πολωνική λογοτεχνία ο Παναγιώτης Πανάς μετα-
φράζει το διήγημα, «Ο Νυμφικός δακτύλιος» της Άννα Ναρη(κ)-
βάσκα, το οποίο φέρει τον υπότιλο «Πολωνικόν διήγημα».
33
Σε ό,τι αφορά το μυθιστορηματικό είδος, είναι άξιο προ-
σοχής ότι όλα τα δημοσιευμένα στο περιοδικό μυθιστορήματα
είναι μεταφράσεις. Για τη δήλωση του είδους υπάρχει εναλλα-
γή των όρων «μυθιστόρημα» και «μυθιστορία», με τον τελευ-
ταίο να απαντά συχνότερα.
34
Συχνά πάντως επικρατεί σύγχυ-
32. Αλφρέδ δε Μυσσέ [Alfred de Musset] / Ανυπόγραφο, «Οι αδελ-
φοί Βαν-Βουκ»,
Εβδομάς
, Έτος Α΄, 25 (19 Αυγούστου 1884), σ. 199.
33.Δημοσιεύεται σε συνέχειες και εκτείνεται σε επτά τεύχη οπότε,
μάλλον, πρόκειται για νουβέλα. Όπως υποστηρίζει η Έρη Σταυροπού-
λου για τη συγγραφέα και το έργο της γνωρίζουμε μόνο τα όσα έγραψε
ο Πανάς· επιπλέον άγνωστη είναι η γλώσσα-πηγή του πεζογραφήματος·
πιθανότατα όμως το πρωτότυπο είχε δημοσιευτεί σε κάποιο ξένο περιο-
δικό απ’ όπου το άντλησε ο Πανάς. Βλ. Ερασμία-Λουίζα Σταυροπούλου,
Παναγιώτης Πανάς (1832-1896): Ένας ριζοσπάστης ρομαντικός
, Διδα-
κτορική Διατριβή, Αθήνα, 1895, σσ. 222-223. (Ερασμία-Λουίζα Σταυρο-
πούλου,
Παναγιώτης Πανάς (1832-1896): Ένας ριζοσπάστης ρομαντι-
κός
, Επικαιρότητα, Αθήνα 1985).
Κατά την προφορική παρουσίαση της ανακοίνωσής μου η κ. Σταυ-
ροπούλου, μας πληροφόρησε πως η Άννα Ναρηκβάσκα ίσως δεν είναι
υπαρκτό πρόσωπο.
34. Βλ. ενδεικτικά Xavier Boniface Saintine / Κ.Ι. «Η Μαυροβου-
νιώτισσα (μυθιστορία)» (1884, φ. 1-20) και «Η αφελής» Μυθιστορία της
κυρίας Hénry Greville (1885, φ. 45-64).