Σοφία Γκίνκο
40
Η ελληνόθεμη, συνεπώς, υπόθεση αποτελεί ένα σημαντικό κριτή-
ριο. Στο πλαίσιο, μάλιστα, της επιζήτησης της ελληνικότητας, στο
διήγημα «Διονύτσα» (1884, φ. 41-42) του Paul d’Estournelles de
Constant προστίθεται ο υπότιτλος «Ελληνικόν διήγημα». Το ίδιο
κριτήριο υιοθετείται και από τον βασικό μεταφραστή του περι-
οδικού, τον Αριστοτέλη Π. Κουρτίδη· στη μετάφραση του διηγή-
ματος «Ζωίτσα» του Maurice de Fos όπου σημειώνει:
«Το ανωτέρω διήγημα μεταφράσαμεν διά την αναμφι-
σβήτητον χάριν, μεθ’ ης είναι γεγραμμένον, και διότι είναι
ελληνικής υποθέσεως – βλέπετε υπάρχουσι και ελληνικαί
υποθέσεις!–»
Δεν παραλείπει, πάντως, να προσθέσει ότι πέρα από την ελληνι-
κή υπόθεση, απαιτείται αληθοφάνεια και ακρίβεια στα στοιχεία:
«Ατυχώς όμως γέμει ανακριβειών περί τε τα ήθη, τα έθιμα
και τας τοποθεσίας, άτινα φρονούμεν ότι δεν είναι ανάγκη
ν’ ανασκευάσωμεν το μεν διότι είναι πασίδηλα το δε διότι
δεν αναφέρονται εν ιστορικῄ διατριβῄ, αλλ’ εν διηγήμα-
τι. Ένοχοι των πεπλανημένων γνώσεων των ξένων κυρίως
φαίνεται ότι είναι οι ξεναγοί, οίτινες νομίζουσιν ότι έχου-
σιν καθήκον εις πάντα να αποκρίνωνται και να λέγωσιν
ό,τι τοις κατέβει… μονού δε πολλάκις να δημιουργώσι και
συμβεβηκότα χάριν… διασκεδάσεως».
31
Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει το εισαγωγικό σημείωμα
που συνοδεύει το διήγημα «Οι αδελφοί Βαν-Βουκ» του Alfred
de Musset, το οποίο αναφέρεται στο γεγονός ότι το συγκεκρι-
μένο έργο είχε περάσει στη λήθη και επανήλθε στη δημοσιό-
τητα από θαυμαστή του ποιητή, ενώ ταυτόχρονα εισάγεται ο
παράγοντας της απόλαυσης του κειμένου.
31. Σημείωμα της
Εβδομάδος
το οποίο συνοδεύει το: Maurice de Fos
/ Α.Π.Κ. [Αριστοτέλης Π. Κουρτίδης], «Ζωίτσα»,
Εβδομάς
, Έτος Β΄, 80 (8
Σεπτεμβρίου 1885), σ. 426.