Προσεγγίσεις της ελληνικής αρχαιότητας στα επτανησιακά οπερατικά έργα
55
από τον Καρρέρ. Σε κάθε περίπτωση, η ελληνική αρχαιότητα κατέστη και από
μελοδραματικής άποψης ένα στοιχείο το οποίο λειτουργούσε, άμεσα ή έμμε-
σα, ως ένα ακόμη «ελάχιστο κοινό πολλαπλάσιο» της εθνικής ιδεολογίας που
χαλυβδωνόταν στη «γη της κλασικής Ελλάδος» σε όλο τον 19ο αιώνα. Ομοίως
και στις αρχές του 20ού αιώνα η
Ρέα
του Σαμάρα και η
Διδώ
του Λαυράγκα
υπογράμμιζαν, μέσα στο πλαίσιο των αισθητικών προτύπων της εποχής τους,
την άμεση σχέση με το αρχαιοελληνικό παρελθόν.