B' ΤΟΜΟΣ

517

υρα

επαπαδακου

Ειδωλολατρία και ιεροσυλία.

Ο Όφενμπαχ στην Αθήνα

Η επάνοδος του Ορφέα και της Ελένης, των ηρώων της αρχαίας ελληνικής

μυθολογίας, στη νεότερη Ελλάδα συντελείται, αρχικά αθόρυβα και στη συνέ-

χεια με πάταγο, στα τέλη της δεκαετίας του 1860 και στις αρχές του 1870,

όταν οι πρώτοι γαλλικοί θίασοι επισκέπτονται την Αθήνα για να δώσουν μου-

σικοθεατρικές παραστάσεις στο Χειμερινό Θέατρο Αθηνών. Οι θίασοι αυτοί,

εκτός από το πρωτοπαρουσιαζόμενο ρεπερτόριό τους, φέρνουν μαζί τους και

καινοφανή θεατρικά ήθη, προκαλώντας αίσθηση στο κοινό της πρωτεύουσας,

που παρακολουθεί έκθαμβο τις ανάλαφρες σκαμπρόζικες μουσικές κωμωδίες

της τελευταίας γαλλικής εσοδείας και –κυρίως– τις γεμάτες μπρίο Γαλλίδες

πρωταγωνίστριες. Στην παρούσα μελέτη θα γίνει μια απόπειρα ανασύνθεσης

του ιδιαίτερου αυτού πολιτιστικού τοπίου και θα διερευνηθεί η πρόσληψη του

ελαφρού γαλλικού μουσικού θεάτρου και ειδικότερα της οπερέτας του Jacques

Offenbach στη νεο-αστική αθηναϊκή κοινωνία του 1870.

Mια σύντομη αναδρομή καταδεικνύει ότι από τις αρχές της δεκαετίας του

1. Η έρευνα αυτή χρηματοδοτήθηκε από το ερευνητικό πρόγραμμα «Θαλής-Χρυ-

σαλλίς» και παρουσιάστηκε αρχικά στο 34th National Conference of the Musico-

logical Society of Australia and the 2nd International Conference on Music and

Emotion

The Power of Music

, University of Western Australia, Perth (30 Novem-

ber – 3 December 2011), ενώ στη συνέχεια αναπτύχθηκε και δημοσιεύθηκε ως: Avra

epapadakou

, «Idolatry and Sacrilege: Offenbach’s Operetta in Nineteenth-

Century Athens»,

Studies in Musical Theatre

8/2 (2013), σ. 129-141. Μια πρώτη,

συνοπτικότατη εκδοχή της βλ. Αύρα Ξ

επαπαδάκου

(επιμ.),

Jacques Offenbach: Ο

Ορφέας στον Άδη

, «Ο Ορφέας στην Αθήνα του 19ου αιώνα», Οργανισμός Μεγάρου

Μουσικής Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη 2009, σ. 38-39, με αφορμή την ομότιτλη

παράσταση.