Previous Page  455 / 562 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 455 / 562 Next Page
Page Background

Κωνσταντινοσ Κυριακοσ

454

σκευάζεται και σκηνικά: στο Κέντρο Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού

Θεάτρου απόκειται αντίτυπο 92 σελίδων, με ενδείξεις «Οδησσός, 10.12.91»

και «19.12.14: Φιοντόρ Δοστοϊέβσκη,

Έγκλημα και τιμωρία

, δράμα εις πράξεις

επτά, μετάφραση Γεώργ. Β. Βογιαντζή, Εν Σμύρνη, έκδοση επιφυλλίς Αμαλ-

θείας, 1890».

5

Από την άλλη, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης θα μεταφράσει,

επίσης ανυπόγραφα και από τα Γαλλικά, στην εφημ.

Άστυ

, τέσσερα διηγήμα-

τα του Τσέχοφ, αντιπροσωπευτικά, έκτοτε, του τσεχοφικού διηγηματογραφι-

κού κανόνα.

6

Με την εξαίρεση του

Κράτους του ζόφου

του Λεβ Τολστόι, που η παρά-

στασή του προκαλεί στο κοινό «φρικίαση», και του οικογενειακού δράμα-

τος

Το

ξένο ψωμί

του Ιβάν Τουργκένιεφ, τα ρωσικά έργα που παριστάνονται

ανήκουν, πρωτίστως, στο κωμικό είδος: Αν και ο

Λαγώς

του Μασίνσκι και το

Γυαλιά-καρφιά

ανήκουν στη φαρσική δραματολογική κατηγορία, μπορούμε

να υποθέσουμε ότι οι ιδιότυπες κωμωδίες του Νικολάι Γκόγκολ παρεξηγού-

νται ως προς τις ψυχογραφικές και σατιρικές τους ποιότητες και γι’ αυτό

προκαλούν, κατά την πρώτη σκηνική τους διδασκαλία, αμηχανία στο κοινό.

7

O Λαγώς

του Μασίνσκι, όπου «η σκηνή μεταφερθείσα εις τα καθ’ ημάς, υπό-

κειται εν Αθήναις», παίζεται, κατά μετάφρασιν Αγαθοκλέους Κωνσταντινίδου,

από τον «Ελληνικό Δραματικό Θίασο Πρόοδος» στο «Θέατρο Ομονοίας»

(31.5.1901) και στο Θέατρο «Απόλλων» της Σύρου (1902), με τη νεαρή Μαρί-

κα Κοτοπούλη στη διανομή. Από το ίδιο ειδολογικό πλαίσιο δεν αφίσταται

και η χωρίς συγγραφική υπογραφή φάρσα

Γυαλιά-καρφιά

, «κωμωδία μετα-

φρασθείσα εκ του ρωσσικού υπό του εν Ταγανρόγ διαμένοντος ομογενούς

κ. Κωνστ. Κοκόλη». Ο «Λεβιάθαν» (εφημ.

Εστία

, 3 Ιουνίου 1900), έχοντας

5. Για μια εκτενή περιγραφή του χαρακτήρα της διασκευής βλ. Γιάννης Σ

ιδερης

,

«Ελληνικές και ξένες διασκευές του Ντοστογιέφσκι στο θέατρό μας»,

Νέα Εστία

90/1066 (1.12.1971), σ. 1648-1665: 1649-1950.

6. Αντωνίου Παύλοβιτς Τ

σεχωβ

,

Τέσσαρα διηγήματα

, μετάφρασις Αλέξανδρος

Παπαδιαμάντης, πρόλογος Ζήσιμος Λορεντζάτος, φιλολογική επιμ. Ν. Δ. Τριαντα-

φυλλόπουλος – Λ. Τριανταφυλλοπούλου, Δόμος, Αθήνα 2002. [Περιλαμβάνονται

τα διηγήματα: «Οι οικότροφοι», «Γέννησις δράματος», «Το παράκαμε», «Πόνος

βαθύς». Πρώτες δημοσιεύσεις: «Οι οικότροφοι»,

Το Άστυ

, 2.6 – 27.8.1901, «Γέν-

νησις δράματος»,

Το Άστυ

, 28-29.8.1901, «Το παράκαμε»,

Το Άστυ

, 30.8.1901,

«Πόνος βαθύς»,

Το Άστυ

, 31.8 – 1.9.1901], [ανωνύμου], «Τέσσαρα διηγήματα του

Τσέχωβ. Ο Μωπασσάν της Ρωσσίας»,

Το Άστυ

, 25.8.1901 [βλ. αναδημοσίευση στην

έκδοση σ. 56-57].

7. Βλ. Κ

υριακος

, «Το χνάρι του Γκόγκολ» στο

Ρωσικό θέατρο και ελληνική σκηνή,

σ. 48-55.