B' ΤΟΜΟΣ

Ωμεν Ελληνες. Ιδού τό πᾶν

». Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑΣ

377

νες. Ἰδού τό πᾶν».

Ο ρηματικός τύπος της υποτακτικής με την προτρεπτι-

κή σημασία του υπογραμμίζει την αναγκαιότητα της ανάδειξης στοιχείων που

συγκροτούν την εθνική αυτοσυνειδησία και τα οποία είναι καθ’ εαυτά ικανά να

καταξιώσουν τη δραματουργία και να την αναγάγουν σε εθνική και ταυτόχρονα

σε υψηλή ποιητική δημιουργία, χωρίς να απαιτείται κάποια άλλη προσπάθεια.

Τελικά, για τον Βασιλειάδη ό,τι είναι «εθνικόν» είναι και «αληθές» στην τέχνη

του ελληνικού λαού και έγκειται στους συγγραφείς η ευθύνη να ανεύρουν τα

στοιχεία αυτά, να τα αναδείξουν και με βάση αυτά να οδηγήσουν το καράβι

του έθνους σε σταθερή πορεία με το «ἐδικόν του τιμόνι».

Αυτή η θεώρηση του εθνικού ως πρωταρχικού και ειδοποιού στοιχείου της

αληθινής τέχνης κατέχει στα κείμενα του Βασιλειάδη κεντρική θέση και κατευ-

θύνει τις επιλογές του, δεν απουσιάζει όμως από προλογικά κείμενα και άλλων

συγγραφέων και λογίων της ίδιας περιόδου.

Ο επίσης Πατρινός συγγραφέας, πολιτικός και στοχαστής Ανδρέας Ρηγό-

πουλος

έγραφε στον πρόλογο του έργου του

Ιωάννης Μίλτων

(Πάτρα, 1874)

σχετικά με τις προθέσεις του: «ἐκινήθημεν, ὡς πάντοτε, ἀπό τήν ἰδέαν τοῦ

πατριωτικοῦ καθήκοντος καί τῆς κοινῆς τοῦ ἔθνους ὠφελείας. Ἴσως καί τό

ἔργον τοῦτο συντελέσει, κατά τι, εἰς τήν ποθητήν καί προσδοκωμένην ἀναγέν-

νησιν τοῦ ἀγαπητοῦ ἡμῶν γένους».

Στον σύντομο επίσης πρόλογο του έργου

του

Νέρων εν Κορίνθω

(Αθήνα, 1879), ο ίδιος συγγραφέας, αφού παρουσιά-

σει τους λόγους για τους οποίους επέλεξε τη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο

και το πρόσωπο του Νέρωνα για δραματουργική επεξεργασία, κλείνει με την

αποστροφή: «Δυστυχῶς ὅμως εἰς τά ἔθνη, ὅσα μένουν ἀνάλγητα καί δέν ἐπω-

φελοῦνται ἀπό τά διδάγματα τοῦ παρελθόντος».

Δύο χρόνια σχεδόν αφού ο Βασιλειάδης παρουσίασε τους

Καλλέργες

του,

ο Τιμολέων Αμπελάς, από τη Σύρο, δικηγόρος και φίλος του προηγούμενου,

εξέδωσε το δικό του θεατρικό έργο με τον τίτλο

Λέων Καλλέργης.

Στον «Πρό-

λογό» του κάνει αναφορά στο έργο του ομοτέχνου του με επαινετικά λόγια και

εξηγεί γιατί επέλεξε και εκείνος το ίδιο θέμα να πραγματευθεί:

18.

ασιλειάδη

Αττικαί Νύκτες Ι

, σ. ξδ΄.

19. Για τη ζωή και τη δράση του ως πολιτικού βλ. Τάκης

ωνσταντοπουλος

, «Αν-

δρέας Ρηγόπουλος. Ο πολιτικός – ο κοινωνιστής – ο διανοητής» στον τόμο

Πελοπον-

νησιακή Πρωτοχρονιά

, τ. Δ΄, Αθήνα 1960, σ. 339-343.

20.

νδρέας

ηγοπούλοσ

Ιωάννης Μίλτων

, δράμα εις πράξεις τέσσαρας υπό–,

Τύποις Π. Ευμορφοπούλου, Εν Πάτραις 1874.

21.

ηγοπούλοσ

Νέρων εν Κορίνθω

, δράμα εις πράξεις πέντε υπό–, εκδίδεται δαπά-

ναις Μιχαήλ Κατσίμπαλη, εκ του Τυπογραφείου «Μέντορος», Εν Αθήναις 1879, σ. ϛ΄.