ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ν. ΛΕΟΝΤΣΙΝΗΣ
246
σχημένα των Γάλλων στους κατοίκους των νησιών, όπως και εκείνα των «κρα-
ταιοτάτων βασιλείων», των συμμάχων –συγκεκριμένα Ρωσίας, Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας και Μ. Βρετανίας την επόμενη περίοδο (1799-1807)–, διαμόρ-
φωσαν οπωσδήποτε νέες συνθήκες, που άφηναν στους νησιωτικούς πληθυ-
σμούς περιθώρια επαναστατικών κινητοποιήσεων και εξεγέρσεων.
21
Αρχειακές μελέτες και εκδόσεις κειμένων (σχετικών με τη συγκυρία επανα-
στατικών εγγράφων), που αφορούν σε πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές
δραστηριότητες των κατοίκων –και ιδίως σε μια περίοδο έκρυθμης επαναστατι-
κής δραστηριότητας του πληθυσμού–, ενισχύουν σε μεγάλο βαθμό τις γνώσεις
μας γύρω από τις τοπικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες και αναδεικνύ-
ουν το διαφωτιστικό κίνημα της εποχής, το οποίο εκδηλωνόταν τόσο με πολι-
τικά (επίσημα της διοίκησης) και επαναστατικά κείμενα επιμέρους κοινωνικών
ομάδων όσο και με λόγια κείμενα ή και με την πνευματική και την εκπαιδευτι-
κή δραστηριότητα των λογίων και των διανοουμένων.
Η κριτική των δομών του παλαιού καθεστώτος από ευάριθμα ηγετικά στε-
λέχη του κοινωνικού σώματος προκαλούσε, με πολλαπλές αντιδράσεις και
ενθουσιασμό, τους νησιωτικούς πληθυσμούς, καθώς άκουγαν, π.χ., ότι: «[…]
ἐκεῖνοι πού [τούς] καταδυνάστευαν, ἐμάκραιναν κάθε μέσον ὅπου νά εἶχε
δύναμιν νά σχίζει τό κάλυμα τῆς ἀμαθείας, εἰς τό ὁποῖον ἤθελον αὐτοί, βυθι-
σμένοι γιά πάντα, νά εὐρίσκονται τά εἰδικά [τους] πνεύματα […]».
22
Αυτή η
«αμάθεια», η «αγνωσία» και το «σκότος της δουλείας και της βαρβαρότη-
τας» συνδέονταν, κατ’ αυτούς, με τον προγενέστερο της παρούσας συγκυρίας
χρόνο της ζωής τους, που ήταν φορτωμένος με τα βαρίδια του «αριστοκρατι-
κοβενετικού» καθεστώτος. Με στεντόρεια φωνή αγορητές, π.χ., στις πλατείες
των πόλεων και των χωριών της νησιωτικής υπαίθρου διαλαλούσαν σε μεγά-
λα ακροατήρια –ενδεικτικά επιλέγω απόσπασμα λόγου– ότι «ἡ αἰχμαλωσία
[τους] ἔπαυσεν, ἡ τυραννία ἔλειψε, ἡ δειλία ἐσκορπίσθη καί ἔλαμψεν τό ἔαρ
τῆς ἐλευθερίας [τους]».
23
Σε πλείστες παρόμοιου χαρακτήρα δημόσιες εκδη-
21. Πρβλ.
Λ
εοντσίνης
,
«Η επτανησιακή αντιπροσωπεία στην Κωνσταντινούπολη
και τα κοινωνικά και πολιτικά χαρακτηριστικά των μελών της (1799-1800)» στον τόμο
Ι΄ Πανιόνιο Συνέδριο (Κέρκυρα 30.4 – 4.5.2014)
, Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών,
υπό έκδοση.
22. ΙΑΚ, Libro diversorum e registro proclaim terminazioni e mandate
regimento, από 4 Ιουλίου 1801. Πρβλ.
Λ
εοντσίνης
, «Ο λόγιος Θεόδωρος Στάθης
Μπιρμπιλιός, η γαλλική διοίκηση στα Κύθηρα και η επαναστατική ιδεολογία», σ.
83-117.
23. ΝΕΙΑΚ, ό.π.·
Λ
εοντσίνης
, «Ιδεολογία και κοινωνική επανάσταση. Αντανα-
κλάσεις στην κοινωνία των Κυθήρων και εγγενής πραγματικότητα (έκδοση μιας ενότη-