219 / 562
Χριστινα Παλαιολογου
218
ρίζει τον Στρίντμπεργ».
12
Μέσω της στήλης αυτής που διατηρεί στο περιοδικό,
ο Καμπύσης αναφέρεται συχνά στη γερμανική δραματουργία της εποχής.
Συγκεκριμένα καταγράφει τις εντυπώσεις του για το έργο του Wedekind
Το
Πνεύμα της Γης
,
13
«έργο από πολύν καιρό δημοσιεμένο και μόλις προχτές
πρωτοπαιγμένο»,
14
όπως σημειώνει. Η ηρωίδα του έργου, η Λούλου, θυμίζει
στον Καμπύση «μια μισό Νανά, κακοφκιασμένη, χωρίς καν την τεχνική της
σκηνής»,
15
όπως σημειώνει, φανερά απογοητευμένος από την παράσταση
που είχε παρακολουθήσει. Στη «“Φιλολογική Συναναστροφή” το ελέφτερο
θέατρο του Μονάχου, ένα είδος Oeuvre του Παρισιού»,
16
παρακολούθησε
το έργο ο
Τρελός κι ο θάνατος
17
«ενός
καινούργιου, [όπως σημειώνει συγγρα-
φέα], του Ουγκώ φον Όφφμαννσταλ. […] Ένας κριτικός είπε πως η ψυχή
του ήρωα θέλει να δείξει ένα Φάουστ αλλά Φάουστ της ντεκαντέντζας».
18
Οι αναφορές στις θεατρικές παραστάσεις και τη δραματουργία εκείνης της
εποχής στη Γερμανία είναι συχνές. Συγκεκριμένα αναφέρεται στην τραγω-
δία
Καταχτητής
19
του νατουραλιστή Max Halbe, που παίχτηκε στο θέατρο
Lessing στο Βερολίνο, καθώς και στην τραγωδία
Νέρων
20
του Oskar Panizza
και στο θεατρικό έργο
Μονάκριβος
του νεορομαντικού Wilhelm Weigand.
Τα δύο τελευταία σημειώνει ότι είχαν εκδοθεί, αλλά, όπως πιστεύει, δεν είχαν
ακόμη παιχτεί στο θέατρο.
21
Παρά τις συχνές αυτές αναφορές, το νέο δραμα-
τολόγιο δεν φαίνεται να κέρδισε το ενδιαφέρον του Έλληνα συγγραφέα. Το
μεγαλείο στην τέχνη που ο Καμπύσης αναζητά δεν το βρίσκει ούτε στα σκο-
τεινά ανθρώπινα ένστικτα και στην ωμή ειλικρίνεια του Wedekind ούτε στον
λυρισμό και τον υπαρξιακό στοχασμό των πρώτων έργων του Hofmannstal.
12. Ό.π.
13. Στο έργο
Το Πνεύμα της Γης
(
Der Erdgeist
, 1895), η ηρωίδα του, η διαβολική
Λούλου, που την πλημμυρίζει μια ασυγκράτητη λαγνεία, ενσαρκώνει τη δύναμη του
κακού.
14.
Κ
αμπύσης
, «Γερμανικά Γράμματα», σ. 46.
15. Ό.π.
16. Ό.π.
17.
Der Tor und der Tod
(1893). Η μετάφραση του έργου πραγματοποιήθηκε από
τον Δ. Δήμου, με τίτλο
Ο Μώρος και ο Θάνατος
,
και δημοσιεύτηκε στη
Νέα Εστία
το 1983.
18.
Κ
αμπύσης
, «Γερμανικά Γράμματα», σ. 46-47.
19. Max
H
albe
, «Der Eroberer. Tragödie in fünf Aufzügen»,
Magazin für
Literatur
67/44 (1898).
20. Oskar
P
anizza
,
Nero. Tragödie in fünf Aufzügen
, Verlag Zürcher Disku-
ßionen, Ζυρίχη 1898.
21.
Κ
αμπύσης
, «Γερμανικά Γράμματα», σ. 47