B' ΤΟΜΟΣ

196 / 562

«Έστωσαν ημίν ήρωες του Φιλελληνισμού»
195
και ανταγωνιστικές αποδόσεις της Λίμνης και αναρίθμητες αναφορές σε βιβλία,
λόγους, βιογραφικά άρθρα, βιβλιοπαρουσιάσεις και κρίσεις για τη μετάφραση.22
Όσο περνούν τα χρόνια, πυκνώνουν τα αφιερώματα του περιοδικού Τύπου
σε φιλέλληνες ποιητές, που μαζί με τους Ευρωπαίους κλασικούς δεσπόζουν
στις βιογραφίες συγγραφέων.23 Ήδη στην Τουρκομάχο Ελλάδα, ο Αλέξανδρος
Σούτσος μνημόνευε τον Βύρωνα όχι ως ποιητή αλλά ανάμεσα σε αυτούς που
θυσιάστηκαν για το «αόρατον πρόσωπον» της μεγάλης Ελλάδος.24 Από τη
δεκαετία του 1870, η χορεία των απανταχού φίλων του έθνους διευρύνεται
σταδιακά, ενσωματώνοντας λιγότερο επιφανείς προσωπικότητες, όπως ο Ιτα-
λός πατριώτης Marco Antonio Canini (1822-1891), ο οποίος συνεξετάζεται
με τον Σολωμό από τον Δεβιάζη, ο Γερμανός ποιητής Emanuel Geibel (1815-
1884), που εργάστηκε τρία χρόνια στη ρωσική πρεσβεία της Αθήνας ή η Γαλ-
λίδα ποιήτρια Louise Colet (1810-1876), μούσα των Victor Cousin, Flaubert,
Vigny και Musset, που, μετά τη βράβευσή της από τη Γαλλική Ακαδημία για
το έργο της «Η Ακρόπολη των Αθηνών», διαφημίζεται ως φιλελληνίς, μολο-
νότι στο ποιητικό έργο της δεν απαντούν παρά μόνο μερικοί αρχαιοελληνικοί
κοινοί τόποι.25 Στην τάξη των φιλελλήνων αναβαθμίζεται και ο Αλέξανδρος
22. Ποιητικαί μελέται, ό.π.∙ Η Λίμνη, ό.π. Βλ. Κωστής Παλαμάς, «Ο Lamartine
εις την νέαν ελληνικήν ποίησιν», Άπαντα , τ. IB΄, Μπίρης, Αθήνα 1967, σ. 9-27∙ Μουλ-
λάς, Ρήξεις και συνέχειες, σ. 167-211.
23. Βλ. ενδεικτικά Α. Γ. Σκαλίδης, «Βύρων [κατά Βιλλεμαίνον]», Εθνική Βιβλι-
οθήκη 5/10 (Ιούλ. 1870), σ. 321-331∙ 11 (Αύγ. 1870), σ. 344-349∙ 12 (Σεπτ. 1870),
σ. 374-382∙ Σ., «Οι φιλέλληνες. Βικτώρ Ουγώ», Aθήναΐς 3/23 (1878), σ. 181-182∙
[Nικόλαος Γ. Iγγλέσης], «Φιλελληνισμός εν Eσπερία», Mούσαι 18 (14.10.1879), σ.
150-151 (Περί Bύρωνος)∙ Γ.K.Y., «Πάνθεον ελληνιστών και φιλελλήνων. A΄ Λόρδος
Bύρων», Bίων 2 (1879), σ. 10-13.
24. Aλέξανδρος Σούτσος, «Πρόλογος», H Tουρκομάχος Eλλάς, τ. 1, Αθήνα 1850,
σ. δ΄.
25. Σπυρίδων Δεβιάζης , «Tα περί τον Σολωμόν και ο Φιλέλλην Kανίνης», Kυψέ-
λη 1/6 (Ιούν. 1884), σ. 105-108· 7 (Ιούλ. 1884), σ. 131-135· 8 (Αύγ. 1884), σ. 145-
148· 10 (Οκτ. 1884), σ. 197-199· 11 (Νοέμ. 1884), σ. 201-205· 12 (Δεκ. 1884), σ.
228-232∙ Aύγ. Boltz, «O ποιητής Eμμανουήλ Geibel ως φιλέλλην», Έσπερος 4/82
(15/27.9.1884), σ. 148-150∙ Π..., «Λουίζα Κολλέ», Εθνική Βιβλιοθήκη 7/12 (1873), σ.
456-462. Ο Α. Ρ. Ραγκαβής (Απομνημονεύματα, τ. 3, Πυρσός, Αθήνα 1930, σ. 484)
χαρακτηρίζει την Κολέ «ποιήτρια πολύ κατωτέρα, αφ’ ό,τι η ιδία ενόμιζεν». Βλ. Ι. Α.
Σκούρτης, «Οικειοποίηση της ετερότητας. Πνευματικές σχέσεις Παναγιώτη Ματα-
ράγκα και Louise Colet στο πλαίσιο του φιλελληνισμού», στον τόμο Ταυτότητα και
ετερότητα στη λογοτεχνία, 18ος-20ός αι. 1. Ι. Η Συγκριτική Φιλολογία στο κατώφλι
του 21ου αι. ΙΙ. Ιστορικές, θεωρητικές, αισθητικές διαδικασίες, επιμ. Ελένη Πολί-
του-Μαρμαρινού – Σοφία Ντενίση , Δόμος, Αθήνα 2000, σ. 250.