186 / 562
Ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση: ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΕΡΑΝΙΣΤΗΣ
185
ορμητικής πέμπτης δεκαετίας του 19ου αιώνα, που στοχεύει στην ολοκλήρωση
της εθνικής ανασυγκρότησης, το περιοδικό επιδιώκει εκτός από την κοινότο-
πα επαναλαμβανόμενη ωφέλεια και τέρψη των αναγνωστών του, την εξάπλω-
ση της παιδείας και τη διάδοση των κοινωφελών γνώσεων «εις εκείνην μάλι-
στα την τάξιν και ηλικίαν των αναγνωστών, εις τους οποίους η φοίτησις είναι
δυσχερής και ανοίκειος», επιβεβαιώνοντας την πίστη στην αξία της γνώσης
ως οργάνου για τη διάδοση των φώτων, που βρίσκει τη χαρακτηριστική της
έκφραση στον εγκυκλοπαιδισμό και την εκλαΐκευση της επιστήμης.
Σταθερό ζητούμενο και περιπόθητο αγαθό, ο φωτισμός των πολλών θα επι-
τρέψει, μετά την απόκτηση της πολιτικής ελευθερίας, την πνευματική ανά-
πτυξη και ωρίμανση. «Είναι τω όντι αισχύνη» γράφει ο Εμμ. Αντωνιάδης «η
Ελλάς, η πρώτη εστία πάσης γνώσεως και σοφίας [...] να ηρεμή, ως να απέκαμε
μόλις κινηθείσα, εν ω προορισμός αυτής είναι να τρέξη ως άλλοτε ακάματος εις
τον οποίον απεδύθη δεύτερον τούτον της ανακτήσεως των φώτων αγώνα».
33
Ο
κατ’ εξοχήν παιδευτικός χαρακτήρας του περιοδικού συνδέει τελικά τον
Ευρω-
παϊκό Ερανιστή
με το πνεύμα και τις αρχές του Διαφωτισμού και σηματοδοτεί
το τέλος μιας περιόδου που διασώζει τα τελευταία ίχνη της κληρονομιάς του,
καθώς η παρουσία των ιδεών του Ρομαντισμού θα ακυρώσει στα χρόνια που
ακολουθούν τις βασικότερες επιδιώξεις του.
33.
Το ίδιο,
φυλλ. α΄, σ. β΄.