Α' ΤΟΜΟΣ

Σοφια Ματθαιου

424

σύγχρονη γερμανική βιβλιογραφία και συνοδεύεται από αρκετές διευκρινιστικές

παραπομπές,

απευθύνεται και αυτή στους σπουδαστές της Φιλολογίας, παρά

την τυπική αναρμοδιότητα του συντάκτη ως προς το αντικείμενο. Ο ίδιος σημει-

ώνει ότι δεν πρόκειται για συστηματική και πλήρη εισαγωγή στον αρχαίο ποιητή,

αλλά τονίζει το «φιλελεύθερον και φιλόπατρι» του Πινδάρου, παρατήρηση που

αποτελεί προφανή αιχμή κυρίως για το παρόν.

Οι αρχαιογνωστικού φιλολογικού περιεχομένου συμβολές είναι αναλογι-

κά πολύ λίγες στην

Πανδώρα

, αν λάβει κανείς υπόψη τη μακροβιότητα του

περιοδικού. Η ανάλυση του

Φαίδρου

του Πλάτωνος από τον Παύλο Καλλιγά

εστιάζει στην τέχνη της ρητορικής και υποδεικνύει γνώση των αρχαίων πηγών

και της σύγχρονης γερμανικής φιλολογικής βιβλιογραφίας για το κείμενο.

Η ανακάλυψη παπύρου με δύο λόγους του Υπερείδου αποτελεί το αντικείμε-

νο τριών δημοσιευμάτων. Το πρώτο αναγγέλλει το γεγονός με μεγάλη χαρά,

μετά την πρόσφατα αποκαλυφθείσα απάτη των Σιμωνιδείων χειρογράφων,

στο δεύτερο ο Κουμανούδης σχολιάζει με θαυμασμό για τα επιτεύγματα της

ευρωπαϊκής φιλολογίας την είδηση της έκδοσης του χειρογράφου, και μάλι-

στα από δύο διαφορετικούς εκδότες και σε δύο τυπογραφικές μορφές, μία

πολυτελή και ακριβή και μία φθηνή, αντίτυπα της οποίας έφθασαν και σε

ελληνικά χέρια. Στόχος του κειμένου είναι κυρίως η ενημέρωση του κοινού.

Καλλιγάς, συντάκτης του τρίτου κειμένου, αναλύει το περιεχόμενο των λόγων

από τη φθηνή έκδοση, εστιάζοντας και πάλι στη ρητορική τέχνη του δικανικού

λόγου.

Στο κείμενο παρατίθενται παραπομπές σε παρένθεση, ενώ υπάρχουν

και αιχμές για τη σύγχρονη εποχή: «Μετά την πτώσιν της δημοκρατίας παρήκ-

35.

ουμανούδης

, «Μελέτη περί Πινδάρου»,

Φιλολογικός Συνέκδημος

13 (20.8.1849),

σ. 393-400.

36. Το ίδιο, σ. 395.

37. Παύλος

αλλιγάς

, «Περί Φαίδρου του Πλάτωνος»,

Πανδώρα

3 (1852), σ.

345-350, 364-368.

38. [

νώνυμος

], «Περίεργος ανακάλυψις ελληνικού χειρογράφου»,

Πανδώρα

(1851), σ. 825. Ο Κωνσταντίνος Σιμωνίδης είναι γνωστός για τις πλαστογραφίες του.

Η νύξη του κειμένου αναφέρεται στο γεγονός ότι είχε προσφάτως αποκαλυφθεί ότι

διακινούσε προς αγοράν πλαστογραφημένα από τον ίδιο χειρόγραφα. Για τον Σιμωνίδη

βλ. πρόχειρα Rüdiger

chaper

Η Οδύσσεια του πλαστογράφου Κωνσταντίνου Σιμω-

νίδη. Η περιπετειώδης ιστορία του Έλληνα που ξεγέλασε την Ευρώπη και παράλληλα

εφηύρε την Αρχαιότητα

, μετ. Νατάσα Σεχίδου, Νεφέλη, Αθήνα 2012.

39. Κ. [= Στέφανος Α.

ουμανούδης

], «Είδησις φιλολογική περί Υπερείδου»,

Πανδώρα

4 (1853), σ. 356-357.

40.

αλλιγάς

, «Δύω λόγοι του Υπερείδου»,

Πανδώρα

4 (1853), σ. 368-371.