Συνάντηση εργασίας νέων ερευνητών

Ο ελληνικός περιοδικός τύπος του 19

ου

αιώνα

κα. Δεν διαθέτει μια γλώσσα για να αποδώσει τα αισθή-

ματά της ή μάλλον για να τα αποδώσει χωρίς αυτά να

φανούν φαιδρά ή κακόγουστα.

Ακόμα πιο αποκαλυπτική είναι η μελέτη της συγκεκριμέ-

νης μεταφραστικής πρότασης του γάλλου συγγραφέα υπό το

διπλό πρίσμα τόσο των ηθικών επιταγών όσο και των αισθη-

τικών προκλήσεων του καιρού του, πόσο μάλλον όταν μια

τέτοια συνδυαστική θεώρηση οδηγεί σε ένα αντιφατικό, εκ

πρώτης τουλάχιστον όψεως, συμπέρασμα. Αναλυτικότερα, θα

πρέπει να επισημανθεί ότι ο Boileau, πρωτεργάτης του γαλ-

λικού Νεοκλασικισμού στη διαμάχη των

Ancients

εναντίον των

Modernes

, με τη σκόπιμη παρανάγνωση του αποσπάσματος 31

έρχεται σε ευθεία ρήξη με μιαν από τις βασικότερες αρχές

του Νεοκλασικισμού του 17

ου

αιώνα, αφού η μεταφραστική

εκδοχή του υπονομεύει το καθολικό αίτημα μιμητικής αναβί-

ωσης του αρχαίου προτύπου μέσα από τα καλλιτεχνικά και

λογοτεχνικά έργα, πρακτική η οποία αποτελούσε πάγια αρχή

του επίμαχου αισθητικού ρεύματος εκείνη την εποχή. Όμως,

αν η μονολιθική αντιγραφή της αρχαιότητας υπήρξε κεφαλαι-

ώδης αξία των νεοκλασικιστών τον αιώνα του Boileau, το ίδιο

αμετακίνητη έδειχνε την περίοδο του Διαφωτισμού η προτε-

ραιότητα υπεράσπισης της ηθικής ακεραιότητας των προβαλ-

λόμενων προτύπων –αρχαίων και μοντέρνων–, αφού η τέχνη

του Νεοκλασικισμού όφειλε πρωτίστως να υπηρετεί την ηθι-

κοπλαστική παιδεία του ανθρώπου.

Ο Boileau, λοιπόν, αποδίδοντας το απόσπασμα 31, δεν

περιφρονεί μόνο τη Σαπφική στροφή, απαραίτητο μορφικό

στοιχείο σύνδεσης με το αρχαίο παράδειγμα, προτιμώντας

βέβαια τους κλασικούς γαλλικούς αλεξανδρινούς, αλλά υπο-

νομεύει ταυτόχρονα τον αμφιλεγόμενο και προβληματικό για

την εποχή του γάλλου συγγραφέα ερωτικό απόηχο του ποι-

ήματος, ο οποίος εκπίπτει σε μια σχεδόν επιληπτική κραυγή

9. Lawrence Lipking,

Abandoned women and poetic tradition

, Σικάγο, The

Universiry of Chicago Press, 1988, σ. 78.