Συνάντηση εργασίας νέων ερευνητών

Ο ελληνικός περιοδικός τύπος του 19

ου

αιώνα

Όπως στον Boileau έτσι και στο ποίημα του Γουζέλη η εν-

σωμάτωση του αποσπάσματος 31 της Σαπφώς στον εξομο-

λογητικό λόγο της ηρωίδας παρεκτρέπει το εκλογικευμένο

πάθος του πρωτοτύπου σε μια σειρά εκφράσεων παραληρη-

ματικού χαρακτήρα. Στα σωματικά, δηλαδή τα αμιγώς σεξου-

αλικά χαρακτηριστικά του έρωτα, όπως απροκάλυπτα περι-

γράφονται από την αρχαία ποιήτρια, παρεμβάλλονται εκφρά-

σεις που ταιριάζουν περισσότερο στον αναλυτικό λόγο ενός

ψυχογραφήματος του νεωτερικού υποκειμένου. Υπό αυτό το

πρίσμα, η καθολική αντικειμενικότητα της ερωτικής εμπειρίας

μεταβάλλεται σε μια τυπική αναψηλάφηση της προσωπικής

περίπτωσης, κατά τη διάρκεια της οποίας η συναισθηματι-

κή υπερχείλιση φαίνεται να καταπνίγει το ατόφιο βίωμα της

σεξουαλικής πράξης. Φυσικά, και στο παράδειγμα του Γουζέ-

λη, όπως προηγουμένως στον Boileau, αποκαλύπτεται ο λόγος

μιας γυναίκας που έχει σχεδόν χάσει τα λογικά της, αφού η

ίδια με παρρησία ομολογεί:

δεν αρκώ ν’ εύρω τους λογι-

σμούς μου

· {…}

ανοηταίνω