Τίτλος Διδακτορικής Διατριβής:

«Όψεις του Βαγκνερισμού στον ελληνικό 19ο αιώνα»

Επόπτης: Αναστασία Σιώψη

Με αφετηρία το 1862, οπότε και εμφανίζεται η πρώτη αναφορά στο όνομα του RichardWagner σε ελληνικό κείμενο (στο τεύχος της 1.3.1862, αρ. 287 του περιοδικού Πανδώρα) και με συμβολικό όριο το 1902, οπότε ανεβαίνει για πρώτη φορά βαγκνερική όπερα σε ελληνικό θέατρο (ο Lohengrin στο Δημοτικό Θέατρο Κέρκυρας τον Δεκέμβριο του 1902), η διατριβή αποπειράται να περιγράψει και να αναλύσει την επιρροή που άσκησε το θεωρητικό και μουσικό έργο του RichardWagner στην ελληνικό χώρο σε μια εποχή κατά την οποία η ίδια η μουσική του δεν ήταν γνωστή στο ευρύ ελληνόφωνο κοινό παρά μόνο αποσπασματικά. Βασικό χαρακτηριστικό της πρώιμης αυτής φάσης του ελληνικού βαγκνερισμού είναι ότι η επιρροή της σκέψης και του έργου του Γερμανού συνθέτη εμφανίζεται αυθεντικότερη απ’ ό,τι στη δεύτερη, ωριμότερη φάση του (που σημειώνεται με το γύρισμα του 20ού αιώνα), οπότε ο βαγκνερισμός εμπλέκεται με άλλα αισθητικά ρεύματα (π.χ. συμβολισμός, ο νιτσεϊσμός) και κατά μία έννοια χάνει ένα μέρος από την αυθεντικότητά του.

Στέλλα Κουρμπανά / Τμήμα Μουσικών Σπουδών, Ιόνιο Πανεπιστήμιο