357
Κ
ωνσταντινα
Ρ
ιτσατου
Αναζητώντας την εθνική ταυτότητα στα χνάρια μιας νεράιδας
Η νεράιδα, στο ομότιτλο θεατρικό έργο του Ψυχάρη, ερωτεύεται έναν εικοσι-
πεντάχρονο ψαρά, τον Γιάννη, και λίγο πριν από το τέλος του δράματος χρει-
άζεται να ξεκαθαρίσει στον αγαπημένο της ορισμένα στοιχεία της ταυτότητάς
της. Λέει λοιπόν η Έβα, όπως βαφτίζει τη γυναίκα-ξωτικό, ο μπροστάρης του
Δημοτικισμού:
«Δεν ξέρεις ποια είμαι. Η μάννα μας εμάς είναι η Ελλάδα. Ηψυχοδότρα. Ηψυχο-
σώστρα. Η Ελλάδα η πλάστρα της Ιδέας. Η άγια Θεά του Ιδανικού και του
Μύθου. Δε θέλουμε τα πράματα μισά, τα θέλουμε αλάκερα, τα θέλουμε ατό-
φυα, τα θέλουμε πλέρια. Είμαστε Ρωμιές και μεις. Η μισή αγάπη για μας είναι
ψέφτικη αγάπη».
1
1. Γιάννης Ψ
υχαρης
, «“Η Νεράιδα”. Εθνικό παραμύθι σε τρεις πραξούλες»,
Πρω-
τοπορία
3 (Μάρτ. 1929), σ. 69-78: 78. Το κείμενο έρχεται από το Παρίσι και ο συγ-
γραφέας πεθαίνει την ίδια χρονιά. Το περιοδικό αφιερώνει ένα τεύχος στην προσω-
πικότητα και το έργο του, αφού από την ώρα που κυκλοφόρησε η
Πρωτοπορία
, ο
«Μεγάλος Αγωνιστής δημοσιεύει αποκλειστικά και μονάχα σ’ αυτό»,
Πρωτοπορία
11 (Νοέμ. 1929), σ. 260. Για το έργο έχουν γράψει ο Γιάννης Σ
ιδερης
, «Ψυχάρης και
Θέατρο»,
Νέα Εστία
55 (1954), σ. 724-736, και ο Βάλτερ Π
ουχνερ
, «Τα τελευταία
θεατρικά έργα του Γιάννη Ψυχάρη: Ένα σχόλιο» στον τόμο
Ο Ψυχάρης και η εποχή
του. Ζητήματα γλώσσας, λογοτεχνίας και πολιτισμού
,
επιμ. Γεωργία Φαρίνου-Μα-
λαματάρη, Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών, Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη,
Θεσσαλονίκη 2005, σ. 293-302. Στη στροφή του αιώνα ο Ψυχάρης δημοσίευσε τον
τόμο, που συνοδεύεται από πολυσέλιδο και πολυσήμαντο πρόλογο,
Για το Ρωμαίικο
Θέατρο. Ο Κυρούλης, δράμα. Ο Γουανάκος, κωμωδία
,
τ. Α΄, Εστία, Αθήνα 1901. Στα
στερνά χρόνια της ζωής του συνθέτει τέσσερα δράματα. Πριν από τη
Νεράιδα
,
την
Έβα
,
που δημοσιεύτηκε στη
Νέα Εστία
10 (1.9.1927), σ. 596-599, και στη συνέχεια
τη
Μούσα
και τον
Μαρσύα
,
που δημοσιεύτηκαν το 1930, βλ. παρακάτω. Σημαντικά
θεωρητικά κείμενα του Ψυχάρη συγκεντρώνονται στον τόμο
Γιάννη Ψυχάρη Κριτικά
κείμενα
,
επιμ. Ιφιγένεια Μποτουροπούλου, τ. Α΄, Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουρά-