193 / 482
ΣΟΦΙΑ ΝΤΕΝΙΣΗ
192
Berthet, Swift), αλλά και μυθιστορηματικών ειδών («μυθιστόρημα των πιο-
νιέρων ή της Δύσης») ή κατηγοριών («παιδική λογοτεχνία»). Τέλος, και αυτό
πιστεύω πως είναι το πιο σημαντικό, γίνεται σαφές πως ο Δραγούμης προ-
σπαθεί συστηματικά να δώσει στο αναγνωστικό κοινό έργα που μέσω της ανά-
γνωσης θα το ωφελήσουν και θα το οδηγήσουν στην εθνική πρόοδο. Έτσι οι
επιλογές του περιλαμβάνουν κατά κύριο λόγο ιστορικά μυθιστορήματα, μυθι-
στορήματα ηθών και εθίμων διαφόρων λαών, ιστορικές βιογραφίες, αλλά και
έργα παιδικής λογοτεχνίας, τα οποία όμως απευθύνονται εξίσου στις γυναίκες
ή επίσης στους αδαείς, αλλά και έργα που θα συντελέσουν στην πρόοδο της
εργατικής τάξης. Επιπλέον, ο Δραγούμης προσπαθεί μέσα από τους προλό-
γους των μεταφράσεών του να περάσει πολιτικά μηνύματα: να καταστήσει
σαφή την ανάγκη για ενότητα του έθνους, για παραγκωνισμό των προσωπικών
συμφερόντων, για αναθέρμανση του θρησκευτικού συναισθήματος. Εκφράζει,
τέλος, την αγανάκτησή του μπροστά στην επιθυμία μεγάλης μερίδας ατόμων
των υψηλών στρωμάτων για πολιτικά αξιώματα και εξουσία εις βάρος του
έθνους. Με τη στάση του αυτή βλέπουμε πως ο εκδότης, ο μεταφραστής και ο
πολιτικός άνδρας Δραγούμης έχει έναν κοινό στόχο: την ωφέλεια του έθνους.