126 / 482
Γυναικεία γραφή και πολιτισμική διαμεσολάβηση
125
τρεπόταν να διαβάσει μόνο ελαφρά λογοτεχνία, ενώ η γυναίκα ως συγγραφέας
ήταν η δακτυλοδεικτούμενη εξαίρεση. Χωρίς αυτές τις εξαιρέσεις όμως δεν
θα μπορούσαν να αναδειχτούν μεγάλες γυναικείες λογοτεχνικές φωνές. Χωρίς
αυτές τις Χαν, Λεβάλδ, Bremer, χωρίς τη διαμεσολάβηση της Ζάρκου και
όλων των γυναικών που υποστήριξαν το δικαίωμα των γυναικών στην παιδεία,
την αυτοδιάθεση, τη δημόσια έκφραση πιθανώς να μην είχε ακουστεί ποτέ η
φωνή της Μαρίας Πολυδούρη, της Λιλής Ζωγράφου, της Κρίστα Βολφ ή της
Ελφρίντε Γέλινεκ.