Συνάντηση εργασίας νέων ερευνητών

Αριστέα Κομνηνέλλη

ουμένων του Μεσαίωνα, της Ελοΐζας και του Αβελάρδου, η

οποία όμως δομικά και υφολογικά εντάσσεται στη μυθιστο-

ρηματική βιογραφία και όχι στο ιστορικό δοκίμιο. Το κείμενο

της Mme de Staël «Des tragédies de Shakespeare» είναι ένας

σχολιασμός του σεξπιρικού δραματικού έργου με τα τυπικά

χαρακτηριστικά του δοκιμιακού λόγου.

Καθώς η έκταση της εργασίας δεν μας επιτρέπει μία εξαν-

τλητική καταγραφή και ανάλυση, θα εξετάσουμε, με τρόπο

δειγματοληπτικό, μεμονωμένες όψεις του κάθε μεταφράσματος.

Σχετικά με το πρώτο κείμενο, το οποίο είναι μυθοπλασία,

θα προσπαθήσουμε να ανιχνεύσουμε τον τρόπο μεταφοράς

στο ελληνικό μετάφρασμα μιας όψης της διακειμενικότητας

που διατρέχει το πρωτότυπο, επικεντρώνοντας την αναζήτη-

ση στη συνομιλία του Musset με τον γαλλικό λογοτεχνικό 18

αιώνα και συγκεκριμένα με την λογοτεχνία του libertinage.

Σχετικά με το δεύτερο κείμενο, θα αναφερθούμε στο πε-

ριεχόμενο ορισμένων αποσπασμάτων που παραλείπονται και

θα σχολιάσουμε την επιλογή του μεταφραστή να τα αποσιω-

πήσει.

Τέλος στο κείμενο της Mme de Staël θα εξετάσουμε την

αλλαγή του τίτλου, την απαλοιφή των υποσημειώσεων του

πρωτοτύπου και θα αναζητήσουμε τα ζητήματα που προκύ-

πτουν, στο λεξιλογικό κυρίως επίπεδο, από τη μεταφορά ενός

λόγου δοκιμιακού σε μία γλώσσα ρευστή ακόμη, την ελληνική.

«Αἰ δύω ἐρωμέναι»: ο απόηχος του γαλλικού 18

ου

αιώνα

στη μετάφραση

Πρόκειται για ένα εκτεταμένο διήγημα με το εξής θέμα: ένας

νεαρός καλής καταγωγής αλλά μέτριας οικονομικής κατάστα-

σης ερωτεύεται δύο γυναίκες διαμετρικά αντίθετης κοινωνι-

κής τάξης: η μία είναι μαρκησία ενώ η άλλη βιοπορίζεται από

4. Σχετικά με τη συγγένεια του Musset με τη λογοτεχνία αλλά και την

ατμόσφαιρα του libertinage, βλ. Valentina Ponzetto,

Musset ou la nostalgie

libertine

, Librairie Droz, Γενεύη, 2007.