Ο ελληνικός περιοδικός τύπος του 19
ου
αιώνα
67
κού σχήματος περισσότερο περί νεοελληνικής γραμματολογί-
ας παρά λογοτεχνίας.
Τέτοιου είδους εργασίες τις δεκαετίες 1830-1850 είναι μεν
λιγοστές, αλλά ανταποκρίνονται σε μια γενικότερη επιταγή
για χαρτογράφηση της παλαιότερης νεοελληνικής γραμματείας
στο πλαίσιο του ορισμού της πολιτισμικής και πνευματικής
ταυτότητας του νέου ελληνισμού, η οποία είχε δημιουργηθεί
στα προεπαναστατικά χρόνια. Στα όψιμα ρομαντικά χρόνια
εκφράστηκε μαζικότερα. Εκτός από αυτοτελή εκδομένα έργα
ή κεφάλαια μέσα σε πιο σύνθετα έργα, η μελέτη για τον λογο-
τεχνικο-ιστορικό λόγο του 19
ου
αιώνα θα ήταν ελλιπής εάν δεν
εξετάζαμε τον περιοδικό τύπο. Μέσω της μελέτης του περιο-
δικού τύπου όχι μόνο διαγράφεται η παραπάνω πορεία που
περιγράψαμε, αλλά εμπλουτίζεται κατά πολύ, αναθεωρείται
και μας κάνει να κατανοήσουμε ότι οι διεργασίες που παρή-
γαγαν τον λόγο περί νεοελληνικής λογοτεχνικής ιστορίας και
ο λόγος καθ’ αυτός εντοπίζεται ανάγλυφος στις σελίδες τους.
Ήδη μπορεί να δει κανείς μέσα από την παρακάτω δειγματο-
ληψία, σε πρώτο επίπεδο, τη συχνότητα της παρουσίας. Τα πε-
ριοδικά, όπως και ο Τύπος, αποτελούν ιδανικό καθρέφτη των
τάσεων.
Από τα προεπαναστατικά χρόνια μέχρι το 1840 τα φα-
νερώματα του λογοτεχνικο-ιστορικού λόγου είναι σχετικά
αραιά, ενώ στον δεύτερο μισό του 19
ου
αιώνα πυκνώνουν
εντυπωσιακά.
23
Η αναζωπύρωση του γλωσσικού ζητήματος
στα 1850, με αποκορύφωμα τα
Σούτσεια
(διαμάχη μεταξύ
υποστηρικτών της αναβίωσης της αρχαίας ελληνικής γλώσ-
σας και υποστηρικτών της Κοινής) και
το θεσμικά κάλεσμα
του Ροδοκανάκειου διαγωνισμού Διαγωνισμού στα 1865-67
για εκπόνηση μιας «Ιστορίας της νεοελληνικής γραμματείας
και παιδείας» έπαιξαν ρόλο στην προαναφερθείσα πύκνω-
23. Βλ. Αλέξης Πολίτης, «Γραμματολογικές απογραφές και συν-
θετικές θεωρήσεις της λογοτεχνίας. Η σταδιακή πορεία»,
Ιστοριο-
γραφία της νεότερης και σύγχρονης Ελλάδας
, τ. Α΄, ό.π., σσ. 338-341.