B' ΤΟΜΟΣ

334 / 562

Δυτικά πρότυπα και ελληνικότητα. Η ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΩΝ ΚΥΡΙΩΝ ΤΗΣ ΚΑΛΛΙΡΡΟΗΣ ΠΑΡΡΕΝ
333
η σκέψη και το έργο Γαλλίδων φεμινιστριών όλων των τάσεων (π.χ. των Μαρία
Ντεραίμ, Αστιέ ντε Βαλσέρ, Εμιλύ ντε Μορσιέ, Ζαν Σμαλ), αλλά και ιστορικών
γυναικείων μορφών, «εξόχων» ή και αντιφατικών, προβάλλονται και παρουσι-
άζονται εκτενώς.13 Προκαλεί έκπληξη ωστόσο η διαπίστωση πως η Καλλιρρόη
Παρρέν είναι ιδιαίτερα φειδωλή στις αναφορές της στην πρωταγωνίστρια του
αγώνα για τη γυναικεία ψήφο στη Γαλλία, Υμπερτίν Ωκλέρ, αλλά και στη
Μαργκερίτ Ντυράν, τη διευθύντρια της γυναικείας εφημερίδας με τον διφο-
ρούμενο τίτλο Fronde («Σφενδόνη» ή «Στάση» σε ελεύθερη μετάφραση),
που από το 1897 και μέχρι το 1905 εκδίδεται, διευθύνεται, συντάσσεται και
τυπώνεται από γυναίκες και τούτο παρά τις προφανείς ομοιότητες της γαλλι-
κής περίπτωσης με το δικό της εγχείρημα.
Στη Γαλλία συνάπτονται και οι πρώτες διεθνείς επαφές της Καλλιρρόης
Παρρέν, όπως με τη λόγια ηγερία της 3ης Γαλλικής Δημοκρατίας Ιουλιέτ-
τας Αδάμ.14 Τον Απρίλιο του 1887 μάλιστα, η Γαλλίδα διανοούμενη στέλνει
μαζί με μια επιστολή ενθάρρυνσης προς την Ελληνίδα συνάδελφό της σειρά
από συμβουλές σχετικές με τα όρια που θα πρέπει να θέσει ευθύς εξαρχής
η νέα εφημερίδα στο αίτημα για χειραφέτηση του γυναικείου φύλου μέσω
της μόρφωσης και της εργασίας. Η Αντάμ υιοθετεί στα κείμενα αυτά έναν
καθαρά ουσιοκρατικό λόγο, εστιασμένο στον σεβασμό της «φύσης» και του
κοινωνικού προορισμού των γυναικών. Γι’ αυτό τον λόγο συμβουλεύει τη νέα
εκδότρια να αποφύγει να επιδιώξει «διά την γυναίκα εκπαίδευσιν ανωτέρα του
δέοντος».15 Η Παρρέν, δημοσιεύοντας εν είδει κύριου άρθρου την έγγραφη
σ. 2-3· 209 (1891), σ. 3· 210 (1891), σ. 5· 211 (1891), σ. 4· 212 (1891), σ. 6· 289 (1893)
σ. 2-3· 380 (1895), σ. 4· 423 (1895), σ. 2-3· 406 (1895), σ. 1-2.
13. Βλ. μεταξύ άλλων «Κυρία Ρολάν», το ίδιο, 126 (1889) σ. 4-5∙ 127 (1889), σ.
3-4. «Καρλόττα Κορδέ, ηρωίς της Γαλλικής Επαναστάσεως», το ίδιο , 144 (1889), σ.
2-4· «Charlotte Corday», το ίδιο, 661 (1901), σ. 2-4· «Τερουάγν δε Μερικούρ», το
ίδιο, 733 (1903), σ. 2-3· «Η εφευρέτης του ραδίου», το ίδιο, 776 (1904), σ. 6-7· «Η
κυρία Curie», το ίδιο, 877 (1906), σ. 3-4· «Louise Michel», το ίδιο, 466 (1896), σ.
1-2· «Σεβερίν», το ίδιο, 458 (1896), σ. 1· «Η κυρία Σταέλ Β», το ίδιο , 61 (1888), σ.
2-4· «Olympe Audouard», το ίδιο , 150 (1890), σ. 3-4· «Ρόζα Μπονέρ», το ίδιο, 186
(1890), σ. 2-3.
14. Στο σαλόνι της σημαντικής αυτής προσωπικότητας συχνάζουν μεγάλοι πολιτι-
κοί άνδρες και στοχαστές της εποχής, όπως ο Λέων Γαμβέτας, ο Ζυλ Γκρεβύ, ο Ζυλ
Φαβρ και ο Ζυλ Σιμόν. Βλ. Marie-Thérèse Guichard, Les égéries de la République,
Payot, Παρίσι 1991, σ. 23-49. Για τους Έλληνες λογίους με τους οποίους η Αντάμ
είναι σε επαφή βλ. Despina Provata, «La Grèce de Juliette Adam. Écrits littéraires
et vision politique», Revue des études néo-helléniques , NS 3 (2007), σ. 67 .
15. ΕτΚ 5 (1887), σ. 1-2.