337 / 562
Λουκια Ευθυμιου
336
ίδια, ταυτόχρονα της κλασικής και της σύγχρονης Ελλάδας, αποσκοπούν στην
ανάδειξη της σύζευξης του παρόντος και του παρελθόντος μέσα από τη δράση
των Ελληνίδων διαχρονικά.
24
Σε ρόλο γεφυροποιού λοιπόν, ο πολυεπίπεδος
φεμινισμός που εισηγείται η Παρρέν φιλοδοξεί, αφού πρώτα εξασφαλίσει τη
διατήρηση της ιδιαιτερότητάς του, με άλλα λόγια την ελληνικότητά του, να
συμβάλει ενεργά, συμπορευόμενος με τα διεθνή γυναικεία δίκτυα της εποχής,
στη δημιουργία μιας παγκόσμιας ‘γυναικείας αδελφότητας’.
Η αλληλεγγύη μεταξύ των γυναικών όλου του κόσμου είναι ένα από τα
ερείσματα του δυτικού φεμινιστικού κινήματος του 19ου αιώνα. Ήδη από το
1888, είχε αποφασιστεί, στο πλαίσιο των εργασιών της Διάσκεψης της Ουά-
σινγκτον,
25
η δημιουργία του Διεθνούς Συμβουλίου Γυναικών, με στόχο τον
συντονισμό και τη συσπείρωση των εθνικών γυναικείων οργανώσεων. Σχετι-
κή ευχή διατυπώνεται και το 1889 στη «Σύνοδο των Γυναικείων Έργων και
Σωματείων» του Παρισιού.
26
«Η ένωσις αποτελεί την δύναμιν» γράφει και η
Παρρέν το 1890 απευθυνόμενη στις Ελληνίδες.
27
Τρία χρόνια αργότερα στη
Διεθνή Φεμινιστική Συνάντηση του Σικάγο, η Ελληνίδα εκπρόσωπος εκλέγεται
μέλος του Διεθνούς Συμβουλίου των Γυναικείων Ενώσεων και δεσμεύεται, επί-
σημα πλέον, να συγκροτήσει το ελληνικό Τμήμα του Διεθνούς Συμβουλίου.
28
Πράγματι, η
Εφημερίδα των Κυριών
προετοιμάζει από τον Σεπτέμβριο του
24. Βλ.
ΕτΚ
310 (1893), σ. 1-6· 258 (1892), σ. 1· 1010 (1911), σ. 1714. Η ρητορική
της βρίσκει ευήκοα ώτα μεταξύ των φεμινιστριών και ήδη το 1893 η πρόεδρος του
Συνεδρίου του Σικάγο May Wright Sewal προσφωνεί την Ελληνίδα εκπρόσωπο
«προσφιλή της κλασικής Ελλάδας κόρη» και «απόγονο της Ασπασίας και της Σαπ-
φούς».
Το ίδιο
, 308 (1893), σ. 2.
25. Βλ.
ΕτΚ
50 (1888), σ. 7. Βλ. και Leila J.
R
upp
,
Worlds of Women. The Making
of an International Women’s Movement
, Princeton University Press, Princeton
1977, σ. 15-21.
26. Το αίτημα για ενίσχυση της γυναικείας αλληλεγγύης απασχολεί έντονα μετά
το 1889 το γαλλικό φεμινιστικό κίνημα. Τον Νοέμβριο του 1891 συγκροτείται η Γαλ-
λική Ένωση των Φεμινιστικών Εταιριών. Το 1892 το Διεθνές Συνέδριο του Παρισιού
επανέρχεται στο θέμα της σύσφιξης των δεσμών ανάμεσα στις γυναίκες. Το Εθνικό
Συμβούλιο των Γαλλίδων θα ιδρυθεί τελικά το 1901. Βλ.
K
lejman
–
R
ochefort
, σ. 95,
149-160.
27.
ΕτΚ
155 (1890), σ. 2.
28. Βλ.
το ίδιο
, 320 (1893), σ. 2. Το 1900, στο περιθώριο του δεύτερου «Διεθνούς
Συνεδρίου των Γυναικείων Έργων και Ιδρυμάτων» του Παρισιού, η Παρρέν παρίστα-
ται στην ενημερωτική συνεδρίαση του Συμβουλίου που συγκεντρώνει 15 εκπροσώπους
από διάφορα κράτη.