206 / 562
Περιοδικός Τύπος των ετεροχθόνων και
‘
εθνικό κέντρο
’
205
νομικά δεδομένα. Ο όρος
Kultur
έχει περιοριστικό χαρακτήρα. Αναφέρεται στα
έργα τέχνης, στα βιβλία, στη θρησκεία, στα φιλοσοφικά συστήματα, τα οποία
αποκαλύπτουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ενός λαού. Σε αντίθεση με τον όρο
civilisation
, που εμπεριέχει την εν γένει πρόοδο της ανθρωπότητας, ο όρος
Kultur
υπογραμμίζει τις εθνικές διαφορές και τις ιδιαιτερότητες των ομάδων.
Γι’ αυτό, κατά τον Ρουμπίνη, ένα έθνος δεν μπορεί να θεωρηθεί «πεπολιτι-
σμένον» ακόμα κι αν προοδεύει σε μια ευνομούμενη, ειρηνική και οικονομικά
ανθούσα κοινωνία όταν «η ηθική και διανοητική αυτού κατάστασις θεωρεί-
ται απονεναρκωμένη».
12
Αυτό συνέβαινε στις αυτοκρατορικές ηγεμονίες της
Γερμανίας και τις «αντεκατέστησεν […] μία συμπαγής αυτοκρατορία».
13
Κάτι
παρόμοιο μπορεί να συμβεί με «τας μικράς και αρτιπαγείς [εθνικοτήτας] ως
την ελληνικήν, αίτινες συμφυρόμεναι μετ’ άλλων μεγαλειτέρων καταποντισθή-
σονται εν τω αχανεί πελάγει αυτών».
14
Ο πολιτισμός και η γλώσσα αποτελούν τον πυρήνα της συνοχής και της
συνέχειας της ύπαρξης των ελληνικών κοινοτήτων. Καθορίζουν την ένταξη της
ελληνικής παροικίας σε ένα πολυεθνικό και πολυπολιτισμικό κράτος. Παράλ-
ληλα όμως αποτελούν και σύνορα τα οποία οριοθετούν και ξεχωρίζουν με
διακριτό τρόπο τους Έλληνες της Ρουμανίας. Αντίθετα, η ρήξη αυτής της
συνέχειας, η διάβρωση αυτών των συνόρων συνεπάγονται τη διάλυση των κοι-
νοτήτων και την πλήρη αφομοίωση των Ελλήνων.
15
Ο Ρουμπίνης πιστεύει ότι βασική αιτία που οι ομογενείς είναι «κατά μυριά-
δας απαλλοτριωθέντ[ε]ς και όλως αποξενωθέντ[ε]ς των πατρώων»
16
είναι ο
κοσμοπολιτισμός. Γι’ αυτό «διαρρήδην καταδικάζ[ει] τον Κοσμοπολιτισμόν ως
αποτρόπαιον εν γένει. Άπαγε.».
17
Στη συνέχεια του άρθρου αναρωτιέται «αν οι πατέρες ημών ενεπνέοντο
υπό κοσμοπολιτικών αισθημάτων και ιδεών το πολυπαθές ελληνικόν έθνος θα
αναγεννάτο;».
18
Κατ’ αυτόν, η μόνη αντίσταση στον «εθνοκτόνο» κοσμοπολι-
12.
Η Μέλισσα
, σ. 130.
13.
Το ίδιο
, σ. 131.
14.
Το ίδιο
, σ. 139.
15. Για τη συνοχή και την ένταξη σε πολυεθνείς κοινωνίες βλ. Karl W.
D
eutsch
,
Nationalism and Social Communication
, The MIT Press, Cambridge 1963 (
1
1961),
σ. 156-162.
16.
Η Μέλισσα
,
σ. 139.
17.
Ό.π
. Πρβλ. Jean-Jacques
rousseau
,
Émile ou l’éducation
, Livre I, GF Flam-
marion, Παρίσι 2009, σ. 56: «Défiez-vous de ces cosmopolites qui vont chercher
au loin dans leurs livres les devoirs qu’ils dédaignent de remplir autour d’eux.».
18.
Μέλισσα
, σ. 138.