B' ΤΟΜΟΣ

ΝΙΚΟΣ ΦΑΛΑΓΚΑΣ

162

Πολλάκις, αναγιγνώσκων τα υπό σου βαπτισθέντα Πο ι κ ί λα , εθαύμασα τίσι

ποτέ λόγοις επείσθης να ονομάσης αυτά Πο ι κ ί λα . Ποία η διαφορά μεταξύ

δ ι αφ ό ρ ων και πο ι κ ί λ ων ; Διατί δεν προυτίμησες την λέξιν ε π ι φυ λ λ ί ς ;

διατί δεν μετεχειρίσθης τουλάχιστον παράδοξόν τινα επιγραφήν, οίον φύ ρ δ η ν

μ ί γ δ η ν, α β υ ρτα κ ή κτλ.; διατί τέλος πάντων, αποδοκιμάσας πάντα ταύτα,

δεν μετέφρασες απλώς τας συνήθεις παρά τοις Γάλλοις λέξεις Chronique και

Courrier, [...];

Στη συνέχεια, ο επιστολογράφος επιχειρεί να βρει ποια είναι η διαφορά

ανάμεσα στις στήλες «Διάφορα» και «Ποικίλα». Υποστηρίζει πως η στήλη

«Διάφορα» παρουσιάζει αναλογία με τη στήλη «Faits divers» του γαλλικού

Τύπου, αλλά και περιγράφει με μάλλον σκωπτικό τρόπο το περιεχόμενό της.

Αμέσως μετά αναφέρεται στη στήλη «Ποικίλα»:

Τα δε Πο ι κ ί λα τι; Συρραφή διαφόρων δ ι αφ ό ρ ων, εκ διαφόρων άλλων εφη-

μερίδων ή συγγραμμάτων πλεκομένη, άνευ μηδεμιάς σημειώσεως της εφημερίδος

ή του συγγράμματος εξ’ ου ελήφθησαν· συνελόντι δ’ ειπείν, Πο ι κ ί λα παρά τοις

έλλησιν εφημεριδογράφοις σημαίνει φ ι λ ολ ο γ ι κ ή ν κ ο ι ν ο κ τ η μ ο σ ύ ν η ν.

Η προσπάθεια του αναγνώστη της στήλης, ο οποίος υπογράφει την επιστολή

του με το ψευδώνυμο «Φλύαξ», να διαχωρίσει τα δύο είδη παρουσιάζει οπωσ-

δήποτε ενδιαφέρον, όπως και οι αναφορές του στις ακολουθούμενες πρακτι-

κές τόσο στον ελληνικό όσο και τον γαλλικό Τύπο. Στην απάντησή του ο

συντάκτης της στήλης υπερασπίζεται την αυτοτέλεια των δύο ειδών, των «Ποι-

κίλων» και των «Διαφόρων», και απορρίπτει με τρόπο περισσότερο ή λιγότε-

ρο πειστικό έναν προς έναν τους διαφορετικούς τίτλους που του πρότεινε ο

αναγνώστης, π.χ. «– Διατί δεν ωνόμασα τα Πο ι κ ί λα φύ ρ δ η ν μ ί γ δ η ν ;

Διότι αξιώ ότι δεν γράφονται φύρδην μίγδην.». Ομολογεί, ωστόσο, πως ακόμα

περισσότερο από τον τίτλο «Ποικίλα» στη στήλη του θα ταίριαζε ο τίτλος του

25. «Ποία δε η εν ταις εφημερίσι ταύταις διαφορά μεταξύ Δ ι α φ ό ρ ω ν και Π ο ι -

κ ί λ ω ν ; — Εν τοις Δ ι α φ ό ρ ο ι ς περιέχονται συνήθως ολιγώτερα ή εν τοις των Γάλλων

Faits divers. Πότε έφθασε το αυστριακόν ή το γαλλικόν ή το ελληνικόν, αν ηργοπόρησε ή

αν επνίγη· Αν ψ ι θ υ ρ ί ζ η τ α ι υπουργείου μεταβολή ή υπουργού πτώσις· Αν τα από

της λεωφόρου του Πανεπιστημίου αλλαχόσε μεταφυτευθέντα δένδρα αντικατεστάθη-

καν […] Αν η εθνοφυλακή προοδεύη· Αν ο στρατός ορθοποδή· Αν διωρίσθη υποτελώνης

ο εξάδελφος της μάμμης της γυναικός του υπουργού και εν ενί λόγω τα λεγόμενα ν έ α

τ η ς η μ έ ρ α ς , εις α προστίθενται και τινες στατιστικαί ειδήσεις περί ξένων στρατών

και θωρακοφόρων πλοίων, εκ των ελληνικών εφημερίδων Κωνσταντινουπόλεως και Τερ-

γέστης μεταφερόμεναι προς παρηγορίαν των μήπω ελπιζόντων να ίδωσιν αυξανομένην

δι’ αυτών την δύναμιν της Ελλάδος.» Το ίδιο, σ. 16.